 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1980/972
K: 1980/1144
T: 03.04.1980
DAVA : Ankara Rehabilitasyon merkezinde yardımcı personel olarak görev yaptığı sırada tervici merama muktedir olmadığı halde, olduğundan bahisle menfaat temin etmekten sanık Yaşar'ın yapılan yargılaması sonunda, TCK.nun 227/1-2. maddesi gereğince 1 sene hapis 500 lira ağır para cezalariyle mahkumiyetine ve müebbeten memuriyetten mahrumiyetine dair (........) 6.Asliye Ceza Hakimliğinden verilen 22.11.1979 gün ve 978/626 E.979/556 K.sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş olduğundan, dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sübuta ilişkin temyiz itirazlarının reddine;
Ancak :
Ankara Rehabilitasyon merkezinde yardımcı personel olan sanık, eşinin hastaneye yatırılması maksadiyle başvuran mağdura hastasının yatırılmasını çabuklaştırmak için kendisine 100 lira verilmesi gerektiğini bildirmiş ve bunun 500 lirasını almış olup, bakiye 500 lirayı aldığı sırada yakalanmıştır. Tervici merama muktedir olmadığı halde olduğundan bahisle hastanın yatırılması için haksız menfaat sağlanmış veya hastanın yatırılmasını sağlamak için hekimler nezdinde hatırı sayıldığını da ileri sürmemiştir.
Kaldı ki; rehabilitasyon merkezinde yardımcı personel olan sanığın Ceza Genel Kurulunun 29.5.1979 gün ve 979/12-69-93 S.Kararlarındaki görüş karşısında, memur olarak kabulü de mümkün değildir.
Bu duruma göre, sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu teşkil ettiği nazara alınmıyarak yazılı şekilde hüküm kurulması;
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanığnı temyiz itirazları ile tebliğname içeriği bu itibarla yerinde olduğundan, (BOZULMASINA), oybirliğiyle karar verildi.