 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1980/2987
K: 1980/3112
T: 06.10.1980
DAVA : Zina yapmaktan sanıklar Ali ve Emine'nin yapılan yargılamaları sonunda T.C.K.nun 440/1-2, 80 ve 647 sayılı kanunun 6. maddeleri gereğince 7 şer ay hapis cezalarıyla mahkumiyetlerine ve verilen cezaların teciline dair (......) 7. asliye Ceza Haimliğinden verilen 21.4.1980 gün ve 1978/238 esas 1980/173 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi o yer C. Savcısı ile sanıklar tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebiğname ile daireye gönderilmekle incelendi:
KARAR : C.M.U.K.nun 310. maddesi açıklığına ve 22.1.1962 gün 2/1 sayılı içtihadı birleştirme büyük genel kurulu kararına göre, hakime verilip havalesi yaptırılmayan temyiz dilekçesi geçerli olmayacağından C. Savcısının temyiz isteminin reddi ile sanıkların temyizine hasren inceleme yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
KARAR : Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanan delilleri hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre, sanıkların suçun oluşmasına vesair hususlara ilişen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Sanıklardan Emine'nin müdahil Recayi ile 19.7.1976 tarihinde evlendikleri, sanık Emine'nin 2.8.1976 tarihinde müdahil kocası aleyhine şiddetli geçimsizliğe dayanarak boşanma davası açtığı üç gün sonra da müşterek haneyi terkederek, bundan sonra diğer sanıkla zina fiilini irtikap ettiği iddia ve dosya içeriğinden anlaşılmaktadır.
Mücerret boşanma davasının mevcudiyeti T.C.K.nun 442. maddesinin uygulanması için yeterli değilse de hukuk mahkemesinde açılan bu dava sonunda sanığın haklı çıkması halinde terkte de haklı olduğunun kabulü ve T.C.K.nun 442. maddesinin uygulanması gerekeceğinden boşanma davası sonucu beklenmeden yazılı gerekçe ile sanıklar haklarında T.C.K.nun 442. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları ile tebliğname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA 6.10.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.