 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1980/7542
K: 1980/9921
T: 22.09.1980
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 28.950 liranın faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine ilişkin hükmün davalılardan Orman Genel Müdürlüğü adına (M.K.) tarafından duruşmalı ve diğer davalı tarafından da duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre davalılardan (A.S.)'ın temyiz itirazlarının reddi gerektir..
2 - Hukuk Genel Kurulunun 19.1972 gün, 9/1822 Esas, 254 Karar Sayılı ilamında da belirtildiği veçhile; 6831 Sayılı Orman Kanununun 40. maddesinde yazılı (Devlet Ormanlarında kesme taşıma, toplama, imal, bakım, imar, ağaçlandırma yol yapma gibi orman işleri iş yerindeki veya civarındaki orman işlerinde çalışan köylülere veya tercihen aralarında köy orman kooperatifi kuranlara gördürülür) hükmüne paralel olarak hazırlanan ve halen yürürlükte bulunan (Orman ve Ormancılıkla İlgili Mevzuat) başlıklı yönetmeliğin 19. maddesi (işletmelerde yapılacak kesim, nakil, imal, toplama ve ağaçlandırma gibi orman işleri tercihan köylüye, vahidi fiat, pazarlık veya gündelikle iş yaptırılır) denilmektedir.
Davalılardan (A.S.) ile diğer davalı Orman İdaresi arasında yapılan 15.12.1976 günlü (vahidi fiyatla yaptırılacak istihsal, imal ve nakil şartnamesi) nin birinci maddesi incelendikte; Devlet Orman İşletmesi Fethiye Müdürlüğüne bağlı Y. Tepe bölgesinin Y. Tepe serisi ormanın 65 numaralı bölmesinde damgalanan 2877 adede denk 1023,320 metreküp dikili ağaç hacminde olan çam ağaçlarının dipten kesilmesi, tomruklanması, dallardan temizlenmesi ve 600 km. mesafedeki Giriş Burnundaki istif mahalline nakledilmesi işinin davalı (A.S.) ile davaya dahil olmayan (S.), (A.) ve (İ.) adlı kişilere verilmiş bulunduğu anlaşılmaktadır. Hukuk GenelKurulunun anılan kararı ile dairemizin 8.7.1977 gün, 6175/6680 ve 11.5.1977 gün, 2289/5653 sayılı kararlarında da açıkça vurgulandığı gibi iş yerindeki veya civarındaki orman işlerinde çalışan köylülere taahhüt edildiği takdirde tercihan bunlara verilen kesme, tomruk yapma, taşıma vesaire gibi işler münasebetiyle davalı Orman İdaresi ile diğer davalı arasında teessüs eden ilişyki hizmet ilişkisi niteliğinde olmayıp istisna ve taşımadan mütevellit karma bir sözleşmedir). O halde, her iki davalı arasında gerçekleşen ilişkinin niteliği karşısında davalı (A.S.) davalı Orman İdaresinin ne çalıştırdığı adamı ve ne de yardımcı şahsıdır. Bu itibarla her iki davalı arasında bir tabiiyet ilişkisinden söz etmek mümkün değildir. Hal böyle olunca anılan karma sözleşme hükmüne göre, kesme, tomruk yapma ve taşıma işini yükümlenen davalı (A.)'nin haksız eyleminden davalı idarenin aynı zamanda müteseğsilen sorumlu tutulması düşünülemez. Anılan sözleşmenin 54. maddesi hükmü yukarıda anılan kuralın doğurduğu sonucun tekrarından ibarettir.
O halde, yukarıda anılan nedenlere göre Orman İdaresi hakkında açılan davanın reddine karar verilmek gerekirken, zararla sorumlu tutulmuş olması yasaya aykırıdır ve bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2. bentte gösterilen nedenlerle mümeyyiz davalı Orman İdaresi yararına BOZULMASINA, diğer davalı (A.S.)'ın temyiz itirazlarının 1. bentte gösterilen nedenlerle reddi ile (A.S.) hakkındaki hükmün ONANMASINA 22.9.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.