Taraflar arasındaki trafik kazasından doğan maddi ve manevi tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 1097135 lira 10 kuruşun faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsi ten alınarak davacıya ödenmesine ilişkin hükmün süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu

1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle davacının olay sonunda kazanma gücünü % 38,4 oranında kaybetmesine karşılık gelirinde bir azalma olmamışsa da aynı geliri sağlayabilmek için eskisine göre daha fazla bir gayret, güç (efor) göstereceğine göre öteki itirazların reddi gerektir.

2- Genel tazminat hukukunun temel amacı, hukuka aykırı eylem sonucunda kişilerin mal varlığında oluşan zararın giderilmesidir. Bu giderme için öncelikle BK.nun 42. maddesi gereğince zararın saptanması ve ondan sonra aynı Kanunun 43. maddesi uyarınca tazminat miktarının tayini gerekir. Zarar verici, eylem, zarar görenin mal varlığında bir yönden eksiltmeye yol açarken diğer yönden bazı artışlar sağlamış olabilir. Tazminat tayininde bu eksilme ve artmalar bir biriyle koşulları varsa denkleştirilir. Denkleştirme, doktrin de ve uygulamada bir genel hukuk ilkesi olarak ele alınmaktadır. Eğer ortada zararla denkleştirilebilecek bir yarar varsa ve bu yarar, zarar verici eylemin uygun ve normal bir sonucu ise denkleştirmenin yapılması gerekmektedir.

Davaya konu olan olayda, zarara uğrayan kişi Kağıthane Belediyesi'nde memurdur. Haksız eylem sonucu sol kolunu kaybetmiş. tir. Olaydan sonra aynı idarede çalışmaya devam etmekte ve aylığını almaktadır. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 83. maddesinde ellerinin birinden mahrum bulunan hizmet erbabının ücretleri, gelir vergisinden istisna edildiği gibi, 1598 sayılı Mali Denge Vergisi Kanununun 1. maddesinde, gelir vergisine tabi olmayan kişiler mali denge vergisinden muaf tutulmuşlardır. Nitekim dosyada mevcut davacıya ait ücret bordrosunun incelenmesinden, aylığından sakatlığı nedeniyle bir vergi kesintisi yapılmadığı görülmektedir. Hükme esas tutulan bilirkişi, raporunda ise hesaba, davacının olaydan sonra almakta bulunduğu vergi kesintisiz aylığı esas 'tutulmuştur. Gerçi bu davanın yasal dayanağı BK.nun 46. maddesindeki özel hükümdür. Çünkü kanun koyucu, cismani zarara uğrayan kişiye tazminat isteme hakkını, bu Kanunun 41. maddesinde değil, 46. maddesinde bahşetmiş bulunmaktadır. Ancak bu madde hükmünce tazminat tayin edilirken de aynı kanunun 43. maddesindeki esaslar uygulanacaktır.

Davaya konu olan hukuka aykırı eylem sonucunda zarar gören davacı, Devlete vergi ödeme suretiyle yapmak zorunda bulunduğu harcamalardan kurtulmuştur. O halde, ortada denkleştirme kuralının uygulanmasına yol açabilecek bir artış vardır. Bu artış davalının mal varlığında kesin ve nihai olarak yer almıştır. Zarara sebep olan olayla onun arasında uygun illiyet bağı da bulunmaktadır. O halde bu artışın, denkleştirilmesi gereken bir yarar olarak kabulü ile zarardan indirilmesi ve tazminatın buna göre tayini gerekir. Mahkemece, bu esası kapsamayan ve davacıya vergi kesintisi yapılmaksızın ödenmekte bulunan aylıkları olduğu gibi tazminat olarak kabul eden bilirkişi raporu aynen benimseyip ona göre ödetme verilmiş olması yasaya aykırıdır.

Sonuç: Temyiz olunan kararın ikinci bentte gösterilen nedenle (BOZULMASINA), öteki itirazların birinci bentte gösterilen nedenle (REDDİNE) ve peşin harçların istek halinde geri verilmesine 10.4.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972