 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi
E: 1980/63
K: 1980/782
T: 04.02.1980
DAVA : Gıda maddeleri tüzüğüne aykırı hareketten sanık Aşer'in T.C.K.nun 398, 402 ve 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri uyarınca takdiren ve neticeten 625 lira ağır para cezasiyle tecziyesine, 1 ay da meslek ve sanatının tatiline ve yargılama giderleri alınmasına dair (Bornova Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 19.11.1979 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi C.Savcısı ve sanık vekili tarafından süresinde dilekçeyle istenmek, şartı depo parasıyle yerine getirilmek ve dava evrakı C. Başsavcılığı'nın 11.1.1980 tarihli tebliğnamesiyle daireye gönderilmekle okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği düşünüldü:
KARAR : Bakanlar Kurulu'nun 6/2073 sayılı kararnamesiyle 1593 sayılı Yasanın 183. maddesinde yazılı umumun kullanılmasına mahsus eşya kapsamına alınan deterjanlar bu nitelikleri dolayısiyle 1705 sayılı Yasanın 1/son maddesi uyarınca bu yasa hükümlerinden ayrık tutulmuş bulunduğu için 518 sayılı standarta uygun üretilmemesi Türk Standartları Tüzüğünün 28. maddesi yolu ile 1705 sayılı Yasanın 6. maddesinin uygulanmasını gerektiren bir suç teşkil etmemekte ve tahlil raporunda nümune deterjanın sağlığa zararlı sayıldığından söz edilmediği için de olayda T.C.K.nun 396. maddesinin tatbik yeri bulunmamaktadır.
Bu nedenle C. Savcısı ile sanık vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazları varid değil ise de,
1 - 518 sayılı standartla belirlenen miktarda az toplam aktif madde ihtiva eden deterjanların taklit ve tağşiş edilmiş sayılacağına dair ilgili tüzük ve yasalarda bir hüküm mevcud olmamasına göre sanığın tesbit edilen eyleminin 518. sayılı standardı uyulması zorunlu kılan Bakanlar Kurulu'nun 6/10422 sayılı kararına muhalefet teşkil eylediği nazara alınarak TCK.nun 526. maddesi ile hüküm kurulması gerekirken yazılı medde ile uygulama yapılması,
2 - Kabule göre sanığın cürme vasıta kıldığı meslek ve sanıtının tatili yerine genel olarak meslek ve sanatının tatiline karar verilmesi,
Yasaya aykırı ve C. Savcısı ile sanık vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmüş olduğundan hükmün istem gibi BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 4.2.1980 tarihinde oybirliği ile karar verildi.