 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1980/632
K: 1980/835
T: 26.02.1980
DAVA : Necdet'i hayati tehlike geçirecek ve 25 gün iş ve gücünden kalacak derecede bıçakla yaralamaktan sanık Cemal ve adı geçen yaralıya el uzatmak suretiyle kavgaya dahil olmaktan sanık İsmail'in yapılan yargılanmaları sonunda; hükümlülüklerine ilişkin (Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 08.10.1979 gün ve 20/237 sayılı hükmün YargıtayIca incelenmesi sanık Cemal ve C. Savcısı tarafından istenilmiş, sanık koşulunu yerine getirliş olduğundan dava dosyası C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 1- Sanıklardan İsmail, sopa ile mağdura vururken sanık Cemalde göğüse nafiz olacak ve hayati tehlike tevlit edecek şiddet ve kuvvetle bıçağını mağdura saplaması öldürme kastını açıklığa çıkarmış olmasına rağmen eyleminin yaralama olarak nitelendirilmesi ve müdahil her iki sanıktan ceman 10.000 lira istemiş olmasına göre de sadece sanık Cemal'den istenilen tazminatın 5.000 lira olduğunun kabulü zorunlu ve red edilen bir miktarda olmadığı halde bu sanık leğhine 450 lira avukatlık ücreti hükmedilmesi doğru değilsede aleyhe temyiz olmadığından bu yanılgılar bozma nedeni yapılmamış ve olayın çıkmasına mağdur ve yanındakilerin sanıkların tarlasından izinsiz kelek koparmaları olduğuna nazaran da sanık İsmail aleyhine 464. maddenin son fıkrasının uygulanmaması yerinde görüldüğünden tebliğnamenin 4 nolu bendindeki bozma nedenine iştirak edilmediği gibi sanık İsmail, Cemal'in bıçakla yaraladığı mağdura sopa ile vurmak suretiyle el uzattığı dosya içeriğinden açıkça anlaşılması karşısında 456/4. maddeden daha ağır cezayı mucip 464/2. madde ile ceza tayini 464. maddenin ilk fıkrasındaki sarahata göre yerinde olduğundan tebliğnamenin 1 nolu bendindeki bozma isteğine katılmak mümkün olmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçlarının sübutu kabul, cezayı azalcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilkmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve bozma sebepleri hariç bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık Cemal'in sübutu, C. Savcısı'nın vasfa, 464/son maddenin uygulanması gerektiğine ve vesaireye ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine. Ancak;
A) Yaralıya el uzatan sanık İsmail'in el uzatma suçunu teşkil eden mağdur Necdet'e sopa ile vurması eylemi daha ağır cezayı mucip bulunmadığı için TCK.'nun 464/2. maddesi ile tayin edilen cezanın, el uzatılan yaralama fiilinin münferiden işlenmesi halinde verilecek cezanın yarısını tecavüz edemeyeceği düşünülmeden el uzatmayı oluşturan adiyen müessir fiilin müstelzim olduğu cezanın yarısının verilmesi suretiyle bu sanığa eksik ceza tayini,
B) Sanık Cemal'e hapis cezası tayin edildiğine göre hükmün infazına başlanması halinde kefalet akçesinin iadesine karar verilmesi, gerektiğinin düşünülmemesi,
C) Sanık İsmail sopa ile Cemal ise bıçakla mağdura müessir fiil ika ettiklerine göre birlikte işledikleri bu suçun yargılama masrafından müteselsilen sorumlu tutulmaları gerektiğinin taammül olunmaması, yasaya aykırıdır ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Sanık Cemal'in temyiz itirazları ile tebliğname münderecatı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün gösterilen nedenlerle (BOZULMASINA), depo parasının sanık Cemal'e geri verilmesine 26.02.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.