 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1980/416
K: 1980/547
T: 05.03.1980
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Hacıbektaş Asliye Hukuk Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen hükmün temyizen incelenmesi davacı avukatı tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları reddedilmelidir.
2) Yanlar arasında düzenlenen 26.7.1977 günlü sözleşmenin 1. maddesine göre işşin 440.000 lira götürü bedelle yapımının kararlaştırıldığı anlaşılmaktadır. Davacı, davalıya 150.000 lira ödendiği halde 108.950 liralık iş yapıldığını yüklenici davalının işi tamamlamadan bırakıp gittiğini ileri sürerek, karşılıksız kalan 41.050 liranın geri verilmesini istemiştir. Böylece, uyuşmazlığın temelini, geri verilmesi gereken tutarın saptanması oluşturmaktadır. Yerel mahkemenin hükme dayanak aldığı bilirkişi kurulunun 10.12.1979 günlü raporunda, davalının meydana getirdiği bölümlerin değeri, 1977 yılı birim fiatlarına göre 145.000 lira olarak belirlenmiştir. Oysa, davada götürü ücret söz konusu olduğu için, orantı kurmak yoluyla sonuca ulaşılmak gerekir. Öyleyse, yanlar arasında düzenlenen sözleşme konusu eserin kullanma ve tamamlanıp işletmeye açılma amacı gözönünde bulundurularak davalı yüklenicinin elini çektiği gündeki durumuna göre inşaatın fiziksel olarak kaçta kaçının yapıldığı uzman bilirkişi aracılığı ile belirlenmeli bu yöntemle bulunacak oran, götürü ücret olan 440.000 liraya uygulanmalı ve kurulacak orantı sonucu yapılan işe düşen tutar saptanmalı ve bu tutar 150.000 liradan az ise, peşin ödenen 150.000 liradan indirilmeli ve arta kalacak tutar ise davacı yararına ödettirilmelidir.
Yerel mahkemenin tüm bu yönleri gözden kaçırması usul ve yasaya aykırıdır.
3) Kabule göre de, 10.8.1978 günlü raporla 10.12.1979 günlü rapor arasında çok belirgin olan çelişki giderilmeden 10.12.1979 günlü raporun hükme dayanak alınması, bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Bu duruma göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün 2 ve 3 numaralı bentler uyarınca davacı yararına BOZULMASINA, 5.3.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.