 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1980/393
K: 1980/501
T: 29.02.1980
DAVA : Taraflar arasındaki davaın (Tekirdağ Asliye Hukuk Hakimliği)'nce görülerek subut bulan dava veçhile 302.865,85 liranın dava tarihinden itibaren kanuni faiziyle birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine ve fazlaya ait talebin reddine dair verilen 11.12.1979 tarih ve 575-674 sayılı hükmün temyizen incelemesi davalı avukatı tarafıda istemiş ve temyiz dilekçesii süresi içide olduğu alaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okudu gereği kouşulup düşünüldü:
KARAR : Davalı vekili süresinde sunduğu cevap dilekçesinde davalının gecikme cezası ile ayıplı ve eksik işler nedeniyle toplam 982.500 lira tazminat alacağı bulunduğunu ve takas isteğini belirtip, takas hükümlerinin uygulanması soucu olarak davaı reddie karar verilmesi ileri sürülmüştür.
HUMK.'nun 204. maddeside takas ve mahsup isteminin karşılık dava olarak da ileri sürüleceği belirtilmiştir.Ne var ki, davalı bu yasa hükmünün kedisine tanıdığı hakkı kullanmayarak def'i yoluyla böyle bir istemde bulunabilir. Gerçekte takasa ilişkin iradenin yöeltilmesiyle, buna bağlı hukuksal sonuçlar doğmuş olur. Üstelik BK.'un 118. maddesiyle de çekişmeli alacak için takas ileri sürülebileceği açıkca belirtilmiş ve anılan yasa hükmünün 1. fıkrasında takasın varlığı çok belirgin olarak kabul edilmiştir. Davalı aynı ilişkiden kaynaklanan tazminat alacağı bulunduğunu ileri sürüp takasa yönelik olarak iradesi açıkladığından mahkemenin bu def'i üzerinde durup, gereken inceleme ve soruşturma yaparak ortaya çıkacak uygun sonuç çevresinde bir karar vermesi zorunludur.
Yerel mahkeme tüm bu yönleri gözden kaçırarak yasa hükümleriyle bağdaşmayan gerekçeyle davalın takas def'ini incelemesiz bırakması usul ve yasaya aykırı olup hükmün bozulmasını gerektirir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı yararına (BOZULMASINA), ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesiene, 29.02.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.