 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1980/390
K: 1980/526
T: 04.03.1980
DAVA : (E.T.) ile (K.E.) arasında çıkan davadan dolayı İstanbul Asliye 4. Ticaret Mahkemesince verilen hükmü onayan dairenin 19.9.1979 gün ve 1223-1795 sayılı ilamı aleyhinde davalı avukatı tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair karar düzeltme istemi reddedilmelidir.
2 - Dava dilekçesinde, açıkça, davalının işi tamamlamadan bıraktığı ve 30.000 liralık iş yaptığı, oysa kendisine 41.250 lira ödendiği de ileri sürülerek karşılıksız kalan 11.250 liranın geri verilmesine ve bonoların iptaline, öte yandan kiradan yoksunluk için 6600 liranın ödetilmesine yönelik olarak istemde bulunulmuştur. Böylece, verilenlerin geri alınması konusundaki istem, yanlar arasında kurulan eser sözleşmesinin bozulmasına ilişkin irade açıklamasının davalıya yöneltildiğini ve BK. md. 106 da yer alan sözleşmenin bozulması konusundaki seçimlik hakkının yeğlendiğini de kapsamaktadır. öyleyse, davacının sözleşmeden döndüğünün kabulü gerekir. Bu durumda, BK. md. 108 uygulama alanı bulur ve verilenlerin geri alınması söz konusu olur. Ne var ki, sözleşmeden dönen davacı olumlu zarar için istemde bulunamaz. Kiradan yoksunluk ise olumlu zarar niteliğinde olup sözleşmeden döndüğü için davacı, bunu isteyemez. Oysa, yerel mahkemece 2 aylık kira tutarı 4000 liradan vaz geçilen 600 liranın indirilmesinden sonra arta kalan 3.400 lirayı, geri verilmesi gereken 5021,50 liraya ekleyerek 6421,50 liraya hükmetmiştir ki, bu sonuç BK. md. 106 ve 108 ile asla bağdaşamaz. Davacının sözleşmeden dönmesi nedeniyle kiradan yoksunluk için 3400 liranın ödetilmesine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup hükmün bozulmasını gerektirir.
Dairenin tüm bu yönleri gözden kaçırarak yerel mahkeme kararını onamasında yanılgıya düşüldüğünden, davalının karar düzeltme istemi bu açıdan kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Bu duruma göre, davalı vekilinin sair karar düzeltme isteminin reddine, dairenin 19.9.1979 gün ve 1223/1795 sayılı onama kararı kaldırılarak hükmün, 2 numaralı bent gereğince kiradan yoksunluk istemi tüm reddedilmek üzere BOZULMASINA, 4.3.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.