 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1980/239
K: 1980/612
T: 12.03.1980
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Burhaniye Asliye Hukuk Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 13.12.1979 tarih ve 189-371 tarih ve 189 - 371 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatı tarafından istenmiş olmakla gereği düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2 - Yerel mahkemece,, davalının davacıya nakit ödemenin dışında 24.7.1977 günlü fatura ve 31.8.1977 günlü faturada yazılı malzemelerin bedelleri toplamı 38.017.50 lirayı ödediği kabul edilerek sonuçta davalının davacıya 70.458.50 liranın ödendiği belirtilip yapılan işin değeri 94.049 liradan bu tutarın indirilmesinden sonra 23.590.50 liraya hükmedilmiştir. Oysa, davacı vekili, kararda geçen 31.8.1977 günlü faturayı kabul etmiş, ne var ki, 24.7.1977 günlü faturayı reddetmiştir. Bu duruma göre, davacı vekilince doğrulanmayan ve benimsenmiyen 24.7.1977 günlü faturada yazılı malzemenin, davalı tarafından davacıya teslim edildiğini, ve inşaatın bünyesine girdiğinin ispat edilmesi gerekir. Oysa, dinletilen davalı tanıkların sözleriyle bu savunma gerçekleşmemiştir. Öyleyse 24.7.1977 günlü faturada belirtilen 34.000 liranın davacıya yapılan ödemeler kapsamına sokulmasının dayanağı yoktur.
Davacı vekili, 32.441 lira ödendiğini ve 31.8.1977 günlü faturayı kabul ettiğini bildirdiğinden bu faturada yazılı 3400 liranın 32.441 liraya eklenmesi sonucu davalının davacıya 35841 lirayı ödediği gerçekleşmiş olmaktadır. Bu nedenle 94.049 liradan 35.841 liranın indirilmesinden sonra arta kalan 58.208 liranın davacı yararına hükmedilmesi gerekir.
Yerel mahkemenin tüm bu yönleri gözden kaçırması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Bu duruma göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün, 2 numaralı bent uyarınca davacı yararına BOZULMASINA, 12.3.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.