 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1980/5002
K: 1980/5454
T: 16.10.1980
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı 50.000 liranın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara ödenmesine çoğa ilişkin isteğin reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın şumulü dışında kalarak kesinleşmiş olan cihetlere ait temyiz itirazlarını incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre davalının yersiz görülen temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Davalının, kat yapıp sattığı, dosya kapsamından anlaşıldığı gibi bu yönden yanlar arasında mahkemece çözümü gereken bir uyuşmazlık yoktur.
Düzenlenen sözleşmede, satım konusu oluşturan iki dairenin teslimde geçikmesinin yaptırımı olarak ayda 2500'er liralık toplam 5000 lira ceza koşulunun belirlendiği saptanmıştır. Böylelikle yanlar arasında ifaya eklenen ceza koşulu öngörülmüştür.
Yerel mahkemece, doğru olarak gecikme süresi saptanmış, her iki daire için ayda 5000 lira üzerinden ceza koşulu tutarı hesaplanmıştır. Ne var ki BK. m. 161 uygulanarak aşırılık nedeniyle ceza koşulunda indirim yapılmıştır.
Oysa, TTK. m. 12/b.3'e göre davalının işi ticari niteliktedir. Bu nedenle az önce anılan Yasanın 24. maddesi uyarınca ceza koşulundan indirim yoluna gidilemez.
Yerel mahkemece tüm bu yönlerin gözten kaçırılması usul ve yasaya aykırı olup hükmün bozulmasını gerektirir.
3 - Davada faiz istenmiştir. Dava dilekçesinin 26.2.1979 gününde havale edildiği ve harcın da 26.2.1979'da ödendiği anlaşılmaktadır. 20.11.1979 günüde bir bölüm harcın da dilekçesinin arkasına yapıştırıldığı gözlemlenmektedir ki, bunun eksik harç tamamlama anlamında olduğu sonucu çıkmaktadır. Şu duruma göre yargılama hukuk çevresinde davanın 26.2.1979 gününde açıldığının kabulü gerekir. Öyleyse faiz başlangıcı 26.2.1979 günüdür. Yerel mahkemenin faiz başlangıcında da yanılgıya düşmesi bozma nedenidir.
SONUÇ : Davalı yanın temyiz itirazlarının reddine; hükmün, iki ve üç numaralı bentler uyarınca davacılar yararına BOZULMASINA, istek olursa peşin harcın iadesine 16.10.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.