 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1980/1245
K: 1980/1662
T: 13.03.1980
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 12000 liranın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacı ya verilmesine ilişkin olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya icelendi gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı, davalıya 35.000 lira bedelle mobilya sattığını, bu tutarın 10.000 lirasını peşin 13.000 lirasını üç adet bono ile aldığını, kalan senetle 12.000 liranın ödenmediğini ileri sürerek faiziyle alınmasını istemiştir.
Davalı Mobilyayı davacıdan 35.000 liraya değil 23.000 liraya satın aldığını savunmuştur.
Mahkemece, tanık sözlerine ve davacının ticari defter kayıtları hakkındaki bilirkişi raporuna dayanılarak isteğin aynen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı satılan mobilyaların taksitle ödenecek olan borcundan onüç bin lira için senet aldığına göre davalı ile aralarında senetsiz borç ilişkisi kuracak kadar yakınlık ve itimad olmadığı anlaşılmaktadır. O halde satış bedelinden senetsiz 12 bin lira daha alacaklı olduğunu tanıkla kanıtlayamaz. Kaldıki davacının gösterdiği tanıklar davacının işçisi ve işyaptığı kimseler olup davalı tanıklarının ikna edici beyannlarına üstün tutulacak bir niteliği de yoktur. Öte yandan davalı tacir olmadığı için Türk Ticaret Kanununun 82. maddesi hükmünce davacının ticari defter ve kayıtları da olayda davacı yararına delil olamaz. Ancak davacı dava dilekçesinde and deliline de dayanmış bulunduğundan bu hakkı kullandırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Mahkemece bu yönler gözetilmeden isteğin kabulüne kadar verilmiş olması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve kağıda yazılı peşin harcın istek halinde iadesine 13.3.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.