 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1980/609
K: 1980/1968
T: 04.03.1980
DAVA : Merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 21.01.1980 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
Karayolları Genel Müdürlüğü müteahhit Özcan ile ipotek teminatı veren ishak aleyhine (62.596) lira alacak için ipoteğin paraya çevrilmesi talebi ile ipotek senedine ve ihale evrakına istinaden takip açmış ve ipotek veren İshak'a 151 örnek numaralı icra emri Midyat'taki adresine tebliğ ettirmiştir. İshak mukavelenin hükümlerine göre Midyat İcra Dairesi'nin yetkili olmadığını ödeme emri tebliği gerekirken icra emri tebliğinin usulsüz olduğunu vesaireyi ileri sürerek hakkındaki takibe itiraz etmiş ve mercice itiraz kabul edilerek memurlukca yapılan bütün muamelelerin bozulmasına karar verilmiştir. Bu kararı alacaklı Karayolları Genel Müdürlüğü temyiz etmiştir. Özetlenen şu duruma göre halledilmesi gerekli hususlar iki yönde taallük etmektedir. Birincisi Midyat İcra Dairesi'nin bu takipte yetkili olup olmadığı ikincisi ise, yapılan takipde yasaya aykırı bir cihet bulunup bulunmadığı yönlerine ilişkindir. Vakıa takip talepnamesine bağlı eksiltme şartnamesinin 34. maddesinde ihtilafın hal mercii olarak Ankara mahkemelerinin yetkisi kabul edilmiş ise de borçluya icra emri Midyat'taki adresinde tebliğ edilmiş ve kendisi de mercie verdiği şikayet dilekçesinde adresinin Midyat olarak göstermiştir. Ancak dilekçesinin 2/E maddesinde geçici olarak Midyat'ta oturduğunu bildirdiği cihetle ikametgahının Midyat olup olmadığının tesbiti zorunludur. Midyat olduğu takdirde İİK'nun 59. madde yolu ile uygulanması gerekli HUMK'nun 9. maddesi gereğince mukavele edilen yerden başka borçlunun yararına olarak Midyat'ta takip yapılabileceğinden borçlunun yetki itirazının kabulü eksik incelemeye dayanması sebebiyle doğru değildir. Şayet yukarıda yazılı esaslar dairesinde borçlunun ikametgahı Midyat olarak tesbit edilirse bu takdirde esasa yönelik itirazları aşağıda yazılı esaslar dahilinde halli gerekir. Şöyle ki paraya çevrilmesi istenilen teminat 2490 sayılı Arttırma Eksiltme ve İhale Kanunu'nun 17-23 maddeleri uyarınca ve Karayolları Genel Müdürlüğü'ndan fekki bildirilinceye kadar kati teminat karşılığı ipotek tesis edilmiştir. Genel müdürlüğü 25.07.1969 tarihinde oluruna istinaden mukavelenin feshine ve kesin teminatın irat kaydına karar verilmiştir. Şartnamenin 34. maddesi uyuşmazlığın 2490 sayılı Kanun'a göre yaptıktan sonra taahhüdünden vazgeçerse protesto çekmeye ve hüküm almaya hacet kalmaksızın kesin teminatın Hazine'ye irat kaydedileceği hükmünü taraflar kabul etmişlerdir. Bu halde mukavelede idare tek tarafla feshe yetkili olup fesih edildiği cihetle 2490 sayılı Kanun'un 25. maddesi hükümlerine dayanarak ipoteğin umumi hükümlere göre paraya çevrilmesini istemeye yetkili olup kati teminat bu para borcunun ikrarını tazammum etmesi sebebiyle İİK'nun 149. maddesinde yazılı icra emri çıkarılmasında da yasaya aykırı bir cihet bulunmadığından esasa ilişkin itirazların da reddi gerekir. SONUÇ : Bu nedenlerle alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile temyiz olunan merci kararının İİK'nun 366. ve HUMK'nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 04.03.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.