 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1980/5738
K: 1981/25
T: 13.01.1981
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara As.4. Ticaret Mahkemesince verilen 4.7.1980 tarih ve 448/178 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı ve muk. davalı Avukatı tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 13.1.1981 gününde davacı avukatı Abdulkadir Güvener ile davalı avukatı Altuğ Ergin gelip temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması duruşmadan sonraya bırakılmıştır. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, 29.5.1975 günlü sözleşmeyle davalıya satılıp teslim edilen tulum peynirleri bedelinden 50.000 lirasının malın bozuk çıktığı gerekçesiyle haksız biçimde ödenmediğini bildirerek bunun tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Birleştirilen davaya yönelik savunmasında ise malların en son partisinin 1975 de teslim edilmesine göre, ayıba dayalı olarak açılan bu davanın TTK.nun 25/4. maddesinde öngörülen 6 aylık süreden sonra açıldığını, ayrıca malların ayıplı olmadığını ve kontrol edilerek teslim alındığını, peynirlerin geri verilmesi istemlerinin kabul edilmediğini sözleşmenin feshi istenmediğine göre tazminat davası açılamıyacağını ve istenilen zararın yüksek olduğunu bildirirek bu davanın reddini istemiştir.
Davalı vekili birleştirilen dosyadaki istem ve savunmalarında davacı satıcının teslim ettiği peynirlerin sözleşmede öngörülen nitelikte olmadıklarını 14.767 kg. peynirin bozuk çıkması sonucu bunları zararına satmak zorunda kaldıklarını, bunun dışında kar kaybına da uğradıklarını bildirerek satım bedelinin tümü ödendiğinden davacının açtığı davanın reddine kiloda uğranılan 10 liralık zarar, 5 liralık kar kaybı ve soğuk hava deposu gideri olmak üzere toplam 261.408, 75 liralık zararlarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, sözleşme, uzman bilirkişi raporu ve dosya içeriği dayanak yapılarak satış bedelinden ödenmediği anlaşılan 50.000 liranın davacı satıcı yararına davalıdan tahsiline, malların ayıplı olması nedeniyle uğranılan 58.950 liralık kar kaybıyla 153.846 liralık müsbet zarar toplamı 212.796,25 liranın ise karşılık davacı Cevad Ulaşan yararına davacı H.İbrahim Efe'den tahsiline karar verilmiştir.
Hüküm davacı ve karşılık davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Uzman bilirkişi incelenmesine göre, dava konusu peynirler sözleşme uyarınca, soğuk hava deposuna 5.6.1975 ve 1.7.1975 tarihlerinde teslim edilmişlerdir. Ayrıca, satım konusu malların teslimi konusunda herhangi bir uyuşmazlık da yoktur. Borçlar yasasının 207. maddesi gereğince; satılan malın ayıbından doğan davalar, ayıp daha sonra meydana çıksa bile, malın alıcıya tesliminden itibaren bir yıl geçmekle düşer. Ayrıca, TTK.nun 25/4. maddesi hükmüyle de, tacirler arasındaki ticari satışlarda, bu zamanaşımı süresi altı aya indirilmiştir. Borçlar Yasasının 127. maddesi hükmü de gözetildiğinde, yasaca saptanan zamanaşımı sürelerinin ticari satımlarda azaltılmaları olanaklı ise de anılan yasal sürelerin uzatılması söz konusu edilemiyeceğine göre öncelikle alıcı Cevad Ulaşanın birleştirilen tazminat davasına karşı yasal süresinde zamanaşımı itirazında bulunan o davanın davalısı H.İbrahim Efe'nin bu itirazının gözetilmesi gerekir. Haziran ve Temmuz 1975 olan teslim tarihlerine karşın alıcı tarafından ayıba dayalı olarak açılan söz konusu dava, yasal altı aylık süreden sonra ve 6.4.1977 tarihinde açılmıştır. Bu durumda olayda zamanaşımının gerçekleştiğinin kabulü zorunludur.
Mahkemece, alıcı Cevad Ulaşan tarafından yasal süreden sonra açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş karşılık davalı H.İbrahim Efe vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün adı geçen yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenle hükmün davacı ve karşılık davalı H.İbrahim Efe yararına BOZULMASINA, yan vekilleri geldiklerinden 3000 lira duruşma vekillik ücretinin tahsiline,ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 13.1.1981 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.