 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1980/1485
K: 1980/1892
T: 10.04.1980
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul As. 5. Ticaret Mahkemesince verilen 17.12.1979 tarih ve 211/634 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 8.4.1980 gününde davacı Saruhan Özdinç gelip davalı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiğö anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraf avukatı dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması duruşmadan sonraya bırakılmıştır. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkilince Mersinde mukim dava dışı İbrahim Şen'e gönderilmek üzere davalı nakliyat şirketine teslim edilen elektrik malzemesinin bu kişinin ölümün nedeniyle ikinci bir talimata müvekkiline iadesi istemine ise de davalı nakliyat şirketinin bu talimata uymayarak mali İstanbulda mukim diğer davalı Adnan'a teslim ettiğini ileri sürerek mal bedeli 8376 liranın davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Adnan cevabında, kendisinin Mersindeki İbrahime sattığı malları geri aldığını, davacıya ait malı almadığını savunarak reddini istemiş diğer davalı ile davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanılan delillere ve ibraz edilen belgelere göre davacının sattığı malın Mersindeki müşterisi olan İbrahime teslim edildiğini ve bundan sonra malların diğer davalıya o kişinin mirasçıları tarafından verildiği, bu durumda teslimle mülkiyetin alcı İbrahime geçtiğinden davacının taşıyıcı ile davalı Adnan aleyhine dava açamayacağı görüşü ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
5.11.1976 günlü makbuzu ile davacı gönderen tarafından Mersinde İbrahim Şen'e verilmek üzere dava konusu iki sandık ve bir kangal eşya davalı nakliyat şirketine teslim edilmiş ve davalı şirket tarafındanda tesellüm olunmuştur. Eşya Mersin'e taşınmış ancak İbrahim Şen'in o sırada vefat etmiş olması nedeniyle teslim yapılamamıştır. Bu yönlerden dolayı taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Türk Ticaret Kanununun 790. maddesi gereğince tesellüme mani bir sebebin zuhuru halinde taşıyıcının keyfiyeti hemen gönderene bildirerek cevabını beklemesi gerekir. aksi takdirde meydana gelecek zarar ve ziyandan sorumlu olur. Davalı taşıyıcı bu yasal lazimeye uymamış fakat gönderilenin ölümü haber alan davacı mübrez 22.11.1976 günlü yazı ile eşyanın kendisine iade edilmesi talimatını vermiştir.
Aynı Kanunun 773. maddesi uyarınca da taşıyıcı eşyanın gönderilmesinde gönderenin emir ve talimatına uymakla yükümlüdür. Buna rağmen davalı taşıyıcı tarafından dava konusu malların ölen gönderilende alacağı olan, alacağını kurtarmak maksadı ile Mersin'e gelmiş bulunan diğer davalı Adnan Şen'e verildiği davalı taşıyıcının kabulünden ve 9.11.1976 günlü teslim fişinden anlaşılmaktadır. Nitekim mahkemenin kabulü e bu doğrultudadır.
O halde davalı taşıyıcı şirket, gönderen davacıya karşı, Mersin'e taşınmak ve İbrahim Şen'e verilmek üzere teslim aldığı dava konusu malların gönderene sormadan ve onun talimanıtna aykırı olarak diğer davalı Adnan Şen'e vermesi onunda İbrahim Şenden olan alacağına mahsuben kabul etmesinden sorumlu olması gerekir. Ayrıca davacının, eşyanın gönderilene teslim edilmemiş henüz bedeli de alınmamış olması nedeniyle malın sahibi olduğundan mülkiyet hakkına dayanarak mala el koymuş olan diğer davalı Adnan Şen'e karşı da dava hakkı da mevcuttur.
Bu bakımlardan isabetsiz olan hükmün bozulması gerekir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenlerle davacının temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 10.4.1980 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.