 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1980/4437
K: 1980/5336
T: 24.09.1980
DAVA : Davacı, iş kazasında malül kalan sigortalı işçi için yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hükmün, davalı avukatı tarafından temiz edilmesi üzerine işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
1 - Davalı vekilinin duruşmalarda, hak sahipleri tarafından işveren aleyhine bir dava açılıp açılmadığının araştırılmasını istediği ve ayrıca hak sahepleri tarafından dava açılmamış olsa bile işverende isteyebilecekleri tazminat miktarlarınıne saptanmasının gerektiğini beyan ettiği halde mahkemece bu konu üzerinde durulmaması ve gerektiğinde bilirkişi incelemesi yaptırılmaması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
2 - 27.10.1977 günlü 7/13987 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile 1.11.1977 tarihinde yürürlüğe konulmuş kararın bir ve ardından gelen maddelerinde kurumca bu karar gereğine yapılacak yardımların avans niteliğinde bulunduğu açıkça belirtilmiştir. Bu yön, özellikle anılan kararın 12. maddesinde belirgindir. Diğer yandan böyle bir yardımın 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununa ve bu davanın yasal dayanağını oluşturan 26. maddesinde öngörülen ve Kurumca bağlanan gelir niteliğinde sayılmasına imkan yoktur. Bu husus gözönünde tutulmaksızın avans yardımı yönünden karar verilmesi de usul ve yasaya aykırıdır.
3 - Yargıtayın yerleşmiş kararlarına göre gelirlerde faiz başlangıcının onay tarihi olduğunun düşünülmemesi dahi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davalı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıdaki nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA 24.9.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.
