 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1980/4127
K: 1980/4643
T: 30.06.1980
DAVA : Davacı, 506 sayılı Yasada değişiklik yapan 1753 sayılı Yasa uyarınca kendisine aylık bağlanmasına karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalı Kurumun sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacı; 13.6.1959 tarihinde ölen eşi sigortalıdan dolayı kendisine aylık bağlanmasını, 26.6.1978 tarihinde istemesinin geçerli olduğunu, çünkü 1753 sayılı yasanın geçici 1. maddesinin yeniden bir talep süresi tanıdığını iddia etmektedir.
Mahkeme de, aynı görüşle, davacının süresi içinde tahsis talep ettiğine ve aylık bağlanması gerektiğine hükmetmiştir.
Olayda çözümlenecek sorun; 6900 ve 506 sayılı yasaların aylık istemek için öngördüğü talep süresinin, davacı yönünden, 1753 sayılı yasa ile değiştirilip değiştirilmediği çevresinde toplanmaktadır.
Anılan geçici 1. maddede "sigortalıların.. gelir veya aylık bağlanmamış bulunan kimselerinden, bu kanun gereğince gelir veya aylığa hak kazananlara.. gelir veya aylık bağlanır," denilmektedir. Bu hüküm, açıkça 1753 sayılı yasadan evvel hak sahibi olmayıp da 1753 sayılı yasa ile aylığa hak kazananları amaçlamaktadır. Bu durumda olan kimseler ise, yalnızca ölü sigortalının kız çocuklarıdır. Çünkü 1753 sayılı yasa sadece kız çocukları için yeni haklar getirmiştir. Bu nedenle davacı için bu maddeden yararlanma olanağı söz konusu değildir. Esasen; bu maddede 4 kez tekrarlanan "... Bu kanunun.." sözcüklerinin ancak 1753 sayılı yasayı amaçlayabileceği ve yorum yolu ile, yasaca tanınmamış hakların verilemeyeceği de ortadadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutularak davanın reddine hükmolunacağı yerde, kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenle BOZULMASINA, 30.6.1980 gününde karar verildi.