 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1980/41
K: 1980/390
T: 25.01.1980
DAVA : Davacı, Omuzbaşı Köyü Muhtarlığı görevini 20.11.1963 yılına kadar devam ettirdiği sürelerin tesbitini istemiştir.
Mahkeme, davacının Omuzbaşı Köyü Muhtarlığı görev süresinin 20.11.1963 ila 26.7.1978 tarihleri arasında olduğunun tesbitine karar vermiştir.
Hükmün, davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 5. maddesi, işçi ile işveren arasındaki davalarla sınırlıdır. Şu duruma göre, taraflar, anılan sıfatları taşımadıkça, ya da, davanın ilişkin bulunduğu kanunda buna cevap veren özel bir hüküm bulunmadıkca 5. madde hükümlerinden yararlanamazlar. 1479 sayılı Bağ-Kur Kanunu'nun 70. maddesinde ise, "bu kanunun uygulanmasından doğan uzlaşmazlıklar yetkili iş mahkemelerinde veya bu davalara bakmakla görevli mahkemelerde görülür." hükmü yer almıştır. Buradaki "yetkili mahkeme" sözcüklerinden maksat, genel hükümlere göre belirlenecek mahkemedir; yoksa, 5521 sayılı Kanun'un 5. maddesinde öngörülen mahkeme değildir. Davada taraflar "işçi" ve "işveren" niteliğini taşımadıklarına ve dava, ardalık (haleflik) esaslarına dayanılarak açılmadığına göre, mahkemenin yetki sorununu, 5521 sayılı Kanun'un 5. maddesi dışında ve genel hükümler çevresinde çözümlemek gerekir.
Diğer yönden, 1479 sayılı Bağ-Kur Kanunu'nun 1. maddesinin 3. fıkrasında, kurumun özerk bir kamu tüzel kişiliği olduğu merkezinin de Ankara'da bulunduğu belirtildiği gibi, 3. maddesinde de bölge ve şube müdürlüklerinden bahsedilmektedir. Dava tarihinden evvel ise kurumun Trabzon Şubesi'nin açıldığı da ortadadır.
Bu durumda; davanın, HUMK'nun 9 ve 17. maddelerindeki esaslar çevresinde Kurum Genel Müdürlüğü veya davaya esas işlemlerin yapıldığı Trabzon Şubesi'nde açılması gerekir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın davalının geçerli yetki itirazının reddi ile davaya yetkisiz mahkemede bakılması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA) ve bozmanın niteliğine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 25.1.1980 gününde oybirliği ile karar verildi.