 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1980/2235
K: 1980/3168
T: 28.04.1980
DAVA : Davacı, davalıya ait işyerinde 2.7.1947 ila 4.6.1948 tarihleri arasında işçi olarak çalıştığının tesbitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Davacı, 2.7.1947 - 4.6.1948 tarihleri arasında geçici işçi olarak geçmiş hizmetlerini borçlanmak için T.C. Emekli Sandığınca istenen ilamın elde edilmesi yolunda bu davayı açlmıştır.
Böyle bir isteğin 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 79. maddesinin 5. fıkrası ve bu Kanuna 2167 sayılı Kanunun 14. maddesi ile eklenen geçici 1. madde ile bir ilgisi olmadığı hukuksal gerçeği ortadadır.
Bu duruma göre, davanın mahkemece anılan hükümlere dayanılarak reddi cihetine gidilmesinde isabet bulunmamaktadır.
Öbür yandan, 2161 Sayılı Yasa ile T.C. Emekli Sandığı Kanuna eklenen ek maddeler gereğince Devlet Personelinin dava konusu türdeki eski hizmetlerinin borçlanılması mümkündür, ve bu olayda (sicilli ahvali memurun nizamnamesi) nin 11. maddesi gereğince Emekli Sandığı tarafından davacıdan bu yönün tesbitini içeren bir ilamın istendiği de anlaşılmış bulunmaktadır. Bu duruma göre, davacının böyle bir dava açmasında hukuki yararı vardır. Bu bakımdan, mahkemece 2161 Sayılı Yasanın anılan maddeleri çevresinde gerekli inceleme ve araştırma yapılarak iddianın kanıtlanması ve yasanın belirlediği koşulların gerçekleşmesi takdirinde davanın kabulü gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, davacının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 28.4.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.