ÖZET : Özel daire, süresinde temyiz edilmeyerek kesinleşmiş olan bir kararı inceleyip bozduğuna göre, yerel mahkemenin bu bozma ilamına uymaması ve önceki kararında direnmesi gerekir.

DAVA : Taraflar arasındaki "tescil" davasından dolayı yıpalan yargılama sonunda; SAKARYA Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 15.6.1978 gün ve 1977/163-1978/212 sayılı kararın incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 7.12.1978 gün ve 1978/8983- 10238 sayılı ilamiyle, ( ..Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hükme yeterli bulunmamaktadır. Dava 1617 sayılı Toprak ve Tarım Reformu Öntedbirler Kanununun yürürlüğü sırasında açıldığı, tescil istem ve kararı 766 sayılı Tapulama Kanununun 33. maddesine dayandığı halde, anılan maddenin değişik 4. fıkrası hükmü gözönünde tutulmamış, o dairede araştırma ve inceleme yapılmamıştır. Bu hususta Tapu Sicil Muhafızlığından alınan karşılık yazıda, davacının tescil yoluyla iktisab eylediği taşınmaz bulunmadığı belirtilmiştir. İktisab tescil yoluyla vuku bulabileceği gibi, tapulama veya kadastro ya da değişik hukuki nedene de dayanabilir. Bu hususun duraksamayı gerektirmeyecek şekilde belirlenmesi icabeder. Eksik inceleme ile hüküm tesis olunamaz. Bu itibarla değinilen yönler nazara alınmak, o dairede araştırma ve inceleme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmek gerekirken, mahkemece bunlardan zuhul ve eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsisdir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Davacı, Sarıkaya-Kadılı Köyü hudutları dahilinde muhtelif şahıslardan satın aldığı dört parça taşınmazın zilyetliğe istinaden adına tapuya tescilini istemiş; yerel mahkeme, davacının davasını kabul ile taşınmazların adına tesciline karar vermiştir.

Davanın Hazinenin temyizi üzerine Özel Daire yukarıya metni alınan ilamla kararı bozmuş; ancak yerel mahkeme bu bozma ilamına karşı usul ve esas yönünden direnmiştir.

Mahkemece verilen ilk karar 10.8.1978 tarihinde davalı hazineye tebliğ edilmiş olup, temyiz tarihi 21.9.1981'dir. Bu durumda HUMK.'nun 177. maddesinde öngörülen yedi günlük süre geçmiş olmasına rağmen Özel Daire temyiz istemini süresinde kabul ederek kararı bozmuştur. Görülüyor ki Özel daire, süresinde temyiz edilemeyerek kesinleşmiş olan bir kararı incelenmiş ve bozmuştur. O halde, yerel mahkemenin bu bozma ilamına uymaması ve önceki kararında direnmesi usul kuralı gereğidir. Çünkü mahkeme Usulün 429. maddesindeki yetkisini kullanırken bozma kararının usule uygun olup olmadığını da gözönünde bulundurmakla ödevlidir. Demek ki mahkeme, bozmaya uyup uymamayı kararlaştırken, bozulan kararın kesinleşmiş olup olmadığını inceleyecektir. ( HGK. 21.4.1965 gün ve 117/D-T-171 sayılı ve HGK.nun 1.10.1975 gün ve 1974/9-630-1052 sayılı ve HGK. 11.12.1981 gün ve 1980/1-2276 1981/826 sayılı kararlar )

Yukarıda yapılan açıklamalara göre, Özel Daire bozma ilamına konu olan karar kesinleşmiş bulunduğundan, esasa ilişkin direnmeyi incelemeye lüzüm kalmadan, mahkemenin bu nedenle önceki kararda direnmesi doğrudur ve direnme kararı onanmalıdır.

SONUÇ : Davalının temyiz itirazlarının reddiyel direnme kararının açıklanan nedenlerle ONANMASINA, 10.3.1982 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972