 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1979/72
K: 1981/72
T: 13.02.1981
DAVA : Taraflar arasındak tesbit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Ankara 1. İş Mahkemesince davanın reddine dair verilen 2.3.1978 gün ve 976/181/91 sayılı kararın incelenmesi davacı tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 30.1.1979 gün ve 978/3643-979/595 sayılı ilamı : "... Davalı işveren vekili 21.12.1976 günlü oturumda davacının 1.6.1968 yılından beri işyerinde işçi olarak çalıştığını bildirmiş ve bu beyanını imzasiyle doğrulamıştır.
Anılan bildirim hukuki nitelikçe HUMK.nun 236. maddesine öngörülen ikrar durumunu oluşturur. İkrar ise kesin delildir. Davacı kesin bir delille iddiasını isbat etmiş bulunmamasına rağmen hüküm yerinde gösterilen bazı düşüncelerle davanın reddi cihetine gidilmesi usul ve yasaya aykırıdır" gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Dosyadak kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşülüdü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmaları dosyadaki kağıtlara Özel Daire bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacının temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı BOZULMASINA 13.2.1981 gününde oybirliğiyle karar verildi.