 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1979/466
K: 1980/2138
T: 17.09.1980
DAVA: Taraflara arasındaki tazminatı davasından dolayı yargılama sonunda; Kartal İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 12.5.1978 gün ve 43-179 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 23.1.1979 gün ve 385-1260 sayılı ilamiyle, (Bir kimsenin durumunu yasalara uygunluğunun öncelikle kendisinin bilmesi veya araştırıp tesbit etmesi gerekir. Bu açıdan, dosyadaki delil ve belgelere göre davalının sorumluluğunu gerektiren bir hali bulunmadığı halde maddi tazminata hükmolunması bozmayı gerektirir) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
KARAR: Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü.
Davacı, işçi ihtiyarlık sigortası bakımından davalı Sosyal sigortalar Kurumuna başvurmuş ve kurum yetkilisinin "Kıdem tazminatının verilmesinde bir sakınca bulunmadığı" yazısı üzerine emeklilik işleminin yapılacağı inancı ile çalıştığı işyerinden ayrılmıştır. Davacının bu başvurusu 1475 sayılı Kanunun 14/3. maddesine uygun bulunmuştur. Davacının evvelce Emekli Sandığına bağlı işte 18 yaşın altında iken çalıştığı anlaşılmakla kurum tarafından emeklilik işlemi durdurulmuştur.
Yasaya uygun başvurusu üzerne yeterince inceleme yapmadan kıdem tazminatının verilmesinde bir sakınca bulunmadığını bildirmek suretiyle işten ayrılmasına yol açan davalı kurumdan davacı işçinin uğradığı zararın tazminini istemeye hakkı bulunduğunun kabulü gerekmektedir. Bu nedenle direnme kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan esasın incelenmesi için dosya Özel Daireye gönderilmelidir.
SONUÇ: Direnme kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan esasın incelenmesi için dosyanın Yargıtay 9. Hukuk Dairesine gönderilmesine 17.9.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.