DAVA : Taraflar arasındaki itirazın kaldırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Mersin İcra Tetkik Merciinden talebin reddine dair verilen 17.10.1978 gün ve 329-390 sayılı kararın incelenmesi borçlu vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 27.2.1979 gün ve 664-1580 sayılı ilamı: "..49 örnek ödeme emri borçluya 21.6.1978 tarihinde tebliğ edilmiş, vekili 22.6.1978 tarihini taşıyan ve 62. maddede yazılı tebliğ masrafını da vererek süresinde dilekçe ile icra dairesine ibraz etmiştir. Alacaklı vekili de hiçbir itiraz ileri sürmeden bu dilekçeyi 19.7.1978 tarihinde icra dosyasında tebellüğ etmiştir. Ayrıca alacaklının itiraz dilekçesinin süre geçtikten sonra borçlu vekili tarafından dosyaya konduğuna dair bir beyan ve itirazı mevcut değildir. Aksine itirazın kaldırılması dilekçesinde takibi sürüncemede bırakmak maksadına matuf itiraz edildiğini bildirmek suretiyle itirazın süresinde ve şekline uygun olarak yapıldığını kabul etmiştir. Bu yönden taraflar arasında uyuşmazlık bulunmadığı nazara alınmadan itirazın kaldırılması isteğinin takibin kesinleştiğinden bahisle reddolunması isabetsizdir" gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Tetkik merciinin kesinleşmiş kararı ile iptal edilmiş bir takibin borçluya ödeme emri tebliğ ettirilmek suretiyle ihya edilemsi ya da yürütülmesine yasal olanak yoktur. Alacaklı vekilinin takibin iptalinden sonraki başvurusunun ilamsız takip için yapılmış sözlü bir talep olarak yorumlanması halinde de, bu talebin İcra Memurluğunca ayrı bir esas numara altında ele alınarak yeni bir işlem olarak kabulü ve Harçlar Kanununa göre alınması gereken harçların ödenip ödenmediğinin gözönünde tutulması zorunludur. Olayda bu harçların ödenmediği açıkca görüldüğüne göre, anılan Yasanın 32. maddesi karşısında takip talebinin işleme konulması ve borçluya ödeme emri çıkarılması da yasaya uygun değildir.

Bu nedenlerle ve Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen özel dairenin bozma kararına uyulmak gerekirken takibin kesinleşmiş olduğundan söz edilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda ve Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerle 25.3.1981 gününde (BOZULMASINA), oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972