 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1979/1640
K: 1980/2006
T: 21.05.1980
DAVA : Taraflar arasındaki tahliye davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 11. Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 27.02.1979 gün ve 9-190 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından
istenilmesi üzerine,
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 18.06.1979 gün ve 2802-5204 sayılı ilamı:
"...01.03.1975 başlangıç tarihli kira sözlemesinde, kiralanan şeyin ne için kullanılacağı sütun karşısında daktilo ile "Elektronik cihazlar, televizyon" yazılmış, aynı sütuna el yazısıyla "Tuhafiye, Konfeksiyn vs." kelimeleri ilave edilmiştir. Ancak, söz konusu mukavele, davalı tarafından değil davacı tarafından ibraz edilmiştir. Yaklaşık 4 seneye yakın bir zaman kira sözleşmesine bu ilavenin yapıldığını bilen davacının, ihtar tarihine kadar mukaveleye ilave edildiği şekilde taşınmaz malda elektronik cihaz satışından başka bir iş yapılmasına rıza ve muvafakatı olmadığını açıklamamış bulunması ve davalının yaptığı ilaveyi kabul etmediğini belirten bir irade beyanında bulunmamış olması, davalının ekmek bayiliğine zımmi muvafakatinin kesin delilidir.
Bu husus düşünülmeden, akde aykırılığın varlığından bahisle tahliye kararı verilmesinde isabet yoktur." gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; Mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki kağıtlara Özel Daire bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken öncek kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire Bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı (BOZULMASINA) oybirliğiyle karar verildi.
