 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1979/1440
K: 1981/119
T: 04.03.1981
DAVA : Taraflar arasındaki Markanın kullanılmasının önlenmesi ve tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Asliye 5. Ticaret Mahkemesince davanın reddine dair verilen 24.3.1978 gün ve 1976/716-118 sayılı kararın incelenmesi davacı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 17.10.1978 gün ve 1978/3713-4483 sayılı ilamı:
"..Söz konusu marka 15.6.1973 tarihinde 23.7.1973 tarihinde ilan ettirilmiş ve davalıya 15.1.1976 tarihinde gönderilerek, 16.1.1976 tarihinde tebliğ ettirilen ihtarname ile de markanın kullanılmasına son verilmesi bildirilmiş ve 22.9.1976 tarihinde iş bu dava açılmıştır. Bu durumda davalı tesçil keyfiyetine 16.1.1976 tarihinde muttali olduğu halde 551 sayılı Kanunun 15. maddesinin 1. fıkrası hükmüne göre, 6 aylık hak düşürcü süre içinde bir dava ve karşılık dava açmadığı için, davacıya karşı (aynı emtia için aynı markayı daha önce fiilen ihdas ve istimal ettiğini, piyasada maruf hale getirdiğini) ispat hakkını yitirmiş bulunmaktadır. Bu durumda tazminat isteği hakkında da bir inceleme yapılıp sonucuna göre karar vermek gerekirken davanın reddi doğru değildir." gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çverilmekle, yeniden yapılan yargılama sonuda; Mahkemece önceki kararda direnilmiştir. Dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dosyadaki kağıtlara, özel daire bozma kararında gösterilen gerektirici nedenlere göre Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 4.3.1981 günüde oybirliğiyle karar verildi.