 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1979/1387
K: 1981/109
T: 25.02.1981
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Trabzon Asliye 1. Hukuk Mahkemesince davanıne kabulüne dair verilen 5.6.1978 gün ve 2460-692 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 5. Hukuk Dairesinin 27.9.1978 gün ve 6890-7110 sayılı ilamı: Borçlar Kanunun 113. maddesinin 2. fıkrası hükümleri gözönünde tutularak, asıl alacağın tahsili sırasında faiz isteğinin mahfuz tutulduğu tahkik ve tesbit edilmeden davanın kabulü doğru bulunmadığı gibi, dava faiz istemine ilişkin bulunmasına göre, müddeabih üzerinden ayrıca % 5 faize karar verilmesi isabetsizdir, gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; Mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
KARAR : Dava, idarece kamulaştırılan taşınmaz bedellerinin bankaya yatırılmış olmasına rağmen, idarenin tek taraflı talimatı ile, açılan dava sonuna kadar ödenmesine mani olunmuş olması nedeni ile, uğranılan zarar-ziyan ve kar mahrumiyetine dayanan "tazminat" isteğidir.
Toplanan delillere göre, idare, tek taraflı ve kamulaştırma bedelinin tamamının dava sonuna kadar, davacılara ödenmesine mani olmuştur. 6830 sayılı Yasa, parası peşin ödenmesi şartı ile taşınmazların kamulaştırılacağı hükmünü getirmiştir. Peşin ödeme, paranın taşınmaz sahiplerine ödenmesi veya emirlerine bankada hazır bulundurulması şeklinde olur. İdare bedeli bankaya yatırmış olmasına rağmen, sahiplerine ödenmesine tek taraflı iradesi ile mani olmuştur. Davacılar, geç ödeme sebebi ile uğradıkları zarar-ziyan ve kar kayıplarını istediklerine toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu ilede bu hususun saptanmış olmasına, faiz talebinin söz konusu bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun olan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının reddiyle, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, 25.2.1981 gününde oyçokluğu ile karar verildi.