 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1979/7-310
K: 1979/464
T: 06.11.1979
- KAÇAKÇILIK (NİTELİĞİNİN ARAŞTIRILMASI)
ÖZET: Dava konusu malların faturalarında belirtilen yapım biçimlerine ve niteliğine göre 1262 sayılı Yasanın 3. maddesinde yazılı, dışalımından önce Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığından müsaade alınmasını gerektirici ispençiyari ve tıbbi müstahzarlardan veya anılan yasanın 2. maddesinin (B) bendinde sayılan koşullu müsaadeye bağlı olmayan müstahzarlardan olup olmadığı, gümrük giriş bildirimleri ve ilgili evrak asılları getirtilmek suretiyle yetkili bakanlıklardan soruşturulmadan ve gerektiğinde bilirkişi incelemesi yaptırılmadan aklanma kararı verilmesi doğru değildir.
(1262 s. İspençiyari ve Tıb. Müstah. K m. 2, 3)
(1918 s. Kaçakçılık K m. 25)
Kaçakçılıktan sanık Şefik'in beraatine dair (Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesi) nden verilen 20.10.1978 gün ve 99/452 sayılı hüküm müdahil vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesi'nce incelenerek bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 14.5.1979 gün ve 171/222 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi müdahil vekili tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş ve. koşulu da yerine getirilmiş olduğundan, dosya C. ,Başsavcılığı'nın hükmün bozulması istemini bildiren 15.6.1979 gün ve 7/4189 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
Kaçakçılıktan sanık Şefik'in beraatine ilişkin hüküm; özel dairece (Suç konusu EAS "Essential Amino Acida") Oralın satış faturalarındaki imal tarzlarına ve mahiyetine göre 1262 sayılı Kanunun 3. maddesinde yazılı ithalinden evvel Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı'ndan müsaade alınmasını gerektiren ispençiyari ve tıbbi müztahzarlardan veya aynı Kanunun 2. maddesinin (B) bendinde tadat edilen meşrut müsaadeye tabi olmayan müstahzarlardan olup olmadığı gümrük giriş beyannameleri ve buna bağlı evrak asılları getirilmek suretiyle ilgili bakanlıklardan tahkik edilmeden ve gerektiğinde bu hususlarda bilirkişi incelemesi yaptırılmadan yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizliğinden bozulmuştur.
Yerel mahkeme ise : dava konusu ilacın ithali için Bakanlıktan izin alınmasına gerek bulunmadığına dair 8.4.1974 gün ve 4220 sayılı yazı içeriğine, Bakanlar Kurulu Kararı ile bu ilacın liberasyon listesine alındığının anlaşıldığını, bu kararnamede Sağlık Bakanlığı'nın imzasının bulunması nedeni ile müsaadenin olduğunun görüldüğünü, esasen bilirkişinin bozmadan evvel bütün vesaiki, gümrük giriş beyannameleri ve sözü edilen 4220 sayılı yazıyı inceleyerek olayda suç olmadığını tesbit etmiş olduğunu, vesaire belirterek önceki hükümde direnmeye karar verilmiştir.
Oluşa, dosyaya ve delillere göre : A. Ş. Genel Müdürü olan sanığın Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı'ndan gerekli müsaadeyi almadan yurt dışından ithal ettiği (Essential Amino Acid Oral EAS 100 Tablet) adlı müstahzarı muhtelif Tıp Fakültelerine ve şahıslara sattığı anlaşılmaktadır.
1262 sayılı Yasanın 3. maddesi ile (müstahzarlar) yurt dışından ithalinden evvel Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığından müsaade alınması koşulu getirilmiştir. Aynı Yasanın 2. maddesinin (B) bendinde de müsaade koşuluna tabi olmayan müstahzarlar belirtilmiştir.
Mahkemenin hükmüne dayanarak yaptığı Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı Donatım Genel Müdürlüğünün aynı Bakanlık Eczacılık ve Tıbbi Müstahzarlar Genel Müdürlüğüne gönderdiği 18.4.1974 gün ve 4220 sayılı yazı, Ankara 8. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 1976/401-312 sayılı davasına konu olan sanığın önceki ithaline aittir. Sözü edilen bu davaya ve yazıya konu olan ilacın adı amino asit solisyonu olan Amigen adlı ilaçtır. Görülmekte olan davaya konu ilacın adı ise Amino Asit Oral Tablettir. Bu iki ilaç arasında cins bakımından bir farklılık bulunmaktadır. Bu nedenle anılan 4220 sayılı yazının farklı bir ilaç olan Amino Asit Tableti de kapsadığından sözedilemez.
Dava konusu ilacın ithaline ait gümrük giriş beyannameleri ve buna bağlı evrak asılları getirilip incelenmiştir. Mahkemece dinlenen ve işi gereği tıbbi konularda yeterliliğinden kuşku duyulan bilirkişi incelemesini sadece menşe faturası ve Gümrük Makbuzuna dayandırarak (Amino Asit) liberasyonu listesinde 29.23.21 gümrük tarife pozisyonunda yer aldığına göre dava konusu ilacın liberasyondan ve normal olarak ithal edildiğini beyan etmiştir. Herne kadar bilirkişi 1978 kotasına dayanmışsa da kuşkusuz bu ithalat bu kotadan yapılmamıştır. Bununla beraber aynı ilaç daha önceki kotalarda da aynı pozisyonda yer almıştır. Kotalarda liberasyon listesinde 29.23. $0 gümrük tarife Pozisyon numarasında yer alan (Para - amino - salisik asit ve tuzları) bir müstahzar değil ilaç hammaddesidir. Dava konusu ilaç ise Amino asit ihtiva eden tablettir.
Bakanlar Kurulu Kararının Yasa üzerinde bir yeri yoktur. Yukarıda belirtildiği gibi $262 sayılı Yasa müstahzarlar için müsaadeyi şart koşmuştur. Bakanlar Kurulu Kararı ile kotaya alınıp serbestçe ithaline izin verilenler ise özellikle ilaç hammaddeleridir. Müstahzar kotada yer almamıştır. Burada bir çelişkiden de bahsedilemez.
Bu nedenle, özel daire bozma ilamında gösterildiği şekilde inceleme yapılarak sanığın ve suç konusu ilacın hukuki durumu saptanarak sonucuna göre bir karar ,verilmek gerekirken yazılı biçimde direnilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden müdahil vekilinin temyiz itirazının kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, direnme hükmünün (BOZULMASINA), depo parasının geri verilmesine, 6.11.1979 gününde oybirliği ile karar verildi.