DAVA : Gasp suçundan sanık M. Edip, Mehmet ve Salih'in hükümlülüklerine dair (Bitlis Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 2.11.1977 gün ve 88/52 sayılı hüküm sanık M. Edip'in temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesi'nce incelenerek bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 11.4.1979 gün ve 34/16 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi re'sen temyize tabi olup ve sanık M. Edip tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş, koşuluda yerine getirilmiş olduğundan, dosya C. Başsavcılığı'nın hükmün bozulması istemini bildiren 4.10.1979 gün ve 6/7202 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurul'unca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Gasp suçundan sanıklar M. Edip, Mehmet ve Salih'in mahkumiyetlerine ilişkin hüküm; özel dairece; (Sanıkların bindikleri arabada müştekiye cebir ve şiddet göstermek suretiyle onun parasını, kol saatini ve arabasını zorla almaktan ibaret eylemlerinde TCK.nun 449. maddesinde yazılı suç unsurlarının ne suretle oluştuğu gösterilip açıklanmadan yazılı madde ile ceza tayini..) isabetsizliğinden bozulmuştur.

Yerel mahkeme ise: Olayın oluşumu itibariyle mağdurun para ve arabasını rızası hilafına almak amacı ile sanıkların müşteki gibi taksisine binip tenha bir yere götürmek suretiyle orada suçun işlendiğini ve sanıkların maksatlarına ulaştıklarını, 499. maddede, mağdurun olayımız yönünden dağa veya tenha bir yere götürülmesinde bunun zorla veya bir takım hileli yolları başvurularak gerçekleştirilmesi arasında fark gözetilmediğini, önemli olan hususun mağdurun rızası hilafına bu gibi yerlere götürülüp orada maddede sözü edilen para veya eşyasının alınmış olması bulunduğunu, vesaire belirtilerek önceki hükümde direnmeye karar verilmiştir.

Oluşa, dosyaya ve delillere göre: Olay günü sanıkların Kerp Köyü'ne gitmek üzere mağdur Abdulnasır'ın taksisine bindikleri, pazarlık ettikleri yere gelince 200 lira daha teklif ederek mağdurun arabası ile Keşan deresi Yolu'na girmesini istedikleri, mağdurun bu teklifi kabul ederek istenen yola girdiği, saat 19.30 sıralarında tenha bir yere geldiklerinde arabasını durdurup yere indirdikleri mağduru bağlayıp oraya terkettikleri, onun 530 lira parasını ve arabasını alıp kaçtıkları, Kuzgunkıran dağında arızalanan arabayı bırakıp başka bir araca binerek Van'a gittikleri anlaşılmaktadır.

Şiddet kullanarak işlenen hırsızlık biçiminde tanımlanan yağma cürümleri, TCK.nun 495-500. maddelerinde muhtelif nitelik ve şekillerde kabul ve hüküm altına alınmıştır. Örneğin: 495. maddede asıl yağma, 496. maddede senet yağması, 497. maddede yol kesme, 498. maddede korkutarak faydalanma, 499. maddede adam kaldırma, 500. maddede haberleşme nakli'nden ibarettir. 495, 496, 497, 498. maddelerdeki cürmün asıl unsuru cebir, şiddet ve tehdit olduğu halde 499. maddede ise özel şartları ihtiva eden bir yağma suçu şeklinde kabul edilmiştir.

499. maddedeki yağma cürmünün maddi unsuru, para eşya veya hukukça hükmü olan bir senet almak için bir kimsenin hapsedilmesi yahut dağa veya tenha bir yere kaldırılmasıdır. Burada (Kaldırmak) tabiri ile götürülen şahsın hürriyetinin takdit edilmiş olmasının ifade edildiğinde kuşku yoktur. Görülüyor ki failin, faydalanmak maksadı ile hareket etmesi koşul olarak kabul edilmiştir. (Hapsedilmek) veya (kaldırılmak) suretiyle şahsi hürriyetinden mahrum edilen şahsa veya onu hürriyetine kavuştarmak imkanını araştıracak kimselere manen tazyik ederek faydalanmaktadır. Diğer bir deyişle burada kürriyeti bedeli olarak para vesaire istenmesi gerekmektedir. Bir kimsenin belirli bir amaçla hapsedilmesi, dağa veya tenha bir yere kaldırılmasıyla suç tamamlanmıştır. Amacın elde edilmesi esasa müessir olmamakla beraber cürmün sonucunun elde edilmesi hali sadece cezayı arttıran bir hal olarak kabul edilmiştir.

Olayın yukarıda açıklanan oluş biçiminden de anlaşılacağı gibi; olayımızda mağdurun bir anlamda dağa veya tenha bir yere kaldırılması sözkonusu değildir. Olay yerine mağdur tamamen kendi rızasına dayalı olarak, müşterisi olan sanıkların teklif ettiği ilave ücreti kabul ederek gelmiştir. Bu anda sanıklar mağdura karşı cebir şiddet göstererek onun parasını ve arabasını alıp kaçmışlardır. Para ve arabanın hürriyet bedeli olarak alındığından sözedilemez. O halde sanıkların eyleminde TCK.nun 499. maddesinde yazılı suç unsurları oluşmamıştır.

Bu nedenle, özel daire bozması yerinde olup uyulmak gerekirken yazılı biçimde önceki hükümde direnilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden sanık M. Edip vekilinin temyiz itirazının kabulü ile adı geçen sanık ve Salih haklarında verilen re'sen de temyize tabi olan direnme hükmünün bozulmasına, C.M.U.K.nun 325. maddesi uyarınca bozmanın hükmü temyiz etmeyen sanık Mehmet'e de sirayetine karar verilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, sanıklar M. Edip ile Salih hakkında verilen ve re'sen temyize tabi olan direnme hükmünün BOZULMASINA bozmanın hükmü temyiz etmeyen sanık Mehmet'e de sirayetine depo parasının geri verilmesine, 26.11.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972