 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1979/7539
K: 1979/9234
T: 13.06.1979
DAVA : Davacı, yıllık ücretli izin parasının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı DSİ avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : İş Yasasının 49. maddesinde işçinin yıllık ücretli izine hak kazanabilmek için en az bir yıl çalışmış olmak koşulu öngörülmüştür.
Toplu iş sözleşmesinde de bir yıllık çalışma süresinin hesabında yasada öngörülen koşullar dışında ayrık hükümler yoktur.
Aynı yasanın 50. maddesinde ise, 51. maddede çalışılmış gibi sayılan haller dışında işçinin çalışmasının kesilmesi halinde yıllık ücretli izne hak kazanabilmek için bir yıllık hizmet süresinin hesabı ile ilgili esaslar gösterilmiştir. Bu esaslardan yıllık izin hakkının doğması için öncelikle işin niteliği itibariyle en az bir yıl sürmesi gerekir.
Nitekim yasada niteliklerden ötürü bir yıldan az süren işlerde çalışanların yıllık ücretli izinlerine ilişkin hükümlerden yararlanamayacağı hükme bağlanmıştır.
Davacının dosyadaki çalışma belgelerinden ötürü bir yıldan az süren işlerde çalışanların yıllık ücretli izinlerine ilişkin hükümlerden yararlanamayacağı hükme bağlanmıştır.
Davacının dosyadaki çalışma belgelerinden işin niteliği itibariyle hep 1 yıldan az süreli işlerde çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu hale göre davacı yıllık ücretli izin parası isteyemez.
Mahkemenin değişik görüşle isteği hüküm altına alması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda yazılı nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, 13.6.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.
