 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1979/5822
K: 1979/6561
T: 25.04.1979
DAVA : Davacı, ücret farkı, izin ücreti, hafta ve genel tatil gündelikleri ile fazla çalışma ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara ve kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazı yerinde değildir.
2 - Davacının, toplu iş sözleşmesi kapsamı dışında kaldığı ve bu nedenle terfi ve ücret zamları yönünden personel yönetmeliğine tabi olduğu anlaşılmaktadır.
Personel yönetmeliğinin 33. maddesinde ise personelin 18 aylık dönemler sonunda almış olduğu tezkiye gözönünde tutularak terfi ettirileceği öngörülmüştür.
Davacı 4.6.1975 tarihinde işbaşı yapmıştır. Ancak, İdare Meclisi 1976/159-1694 sayılı kararı ile artan hayat pahalılığı gözönünde tutularak bu karara ekli davacının da isminin bulunduğu listede adları yazılı personelin aylık ücretleri 1.1.1976 tarihinden geçerli olmak üzere yine listede yazılı miktarlara çıkarılması kabul edilmiş ve davacıya da bu artımla ücret ödenmiştir.
İdare Meclisinin gerek 1976'da gerekse 1975'de aldığı kararların bu yıl başlarında uygulanmak üzere ve ancak sözü geçen yıllara hasren alınmış olduğu genel nitelik ve özellikle personel yönetmeliğinin 33. maddesini değiştirecek nitelikte olmadığı anlaşılmaktadır. Nitekim yönetmeliğin 33. maddesininde bu yönde değiştirilmesi için tasarı hazırlandığı ancak bunun gerçekleşmiş olduğu davacı tarafından ileri sürülmemiştir.
Bu Nedenle 1977 yılında yönetmelik uyarınca 1.7.1977'den itibaren terfi ettirildiğine dair iş bağıtından doğan hakların tek yanlı değiştirilmesi anlamında kabul edilemez.
Bu durumda davacının 1.1.1977 tarihinden itibaren terfi ettirilmediği ve aylık ücret farklarının ödenmediğinden bahisle akdin feshi haklı sayılamıyacağı gibi bu nedenle kıdem tazminatı ve ücret farkı isteminin kabulü isabetli görülemez.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA,(...) 25.4.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.