 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1979/4809
K: 1979/5782
T: 11.04.1979
DAVA : Davacı, ödenmeyen giyim, ayakkabı bedeli ile sigorta parası ve başlangıç ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, ödenmeyen giyim, ayakkabı, sigara parası ve başlangıç ücreti ile ilgili fazlası saklı tutularak 2000 liralık istekte bulunmuştur.
Davalı, davacının mevsimlik ve geçici işçi olarak çalışması nedeniyle daimi işçiler için uygulanan devre sözleşmelerindeki skala (barem)'ya göre başlangıç ücretini isteyemeyeceğini bu tür çalışmalar için toplu sözleşmelerde aylık ücret ödeme istemi öngörüldüğünü savunmuştur.
Hernekadar davada rakam olarak istenen miktar 2000 lira ise de, ücret farkı ile ilgili isteğin nedeni davacının daimi işçilere uygulanan ücret skalalarından yararlanıp yararlanamayacağının önkoşul olarak geçmiş ve gelecekteki hakların tesbitini içerdiğinden hüküm kesin nitelikte görülmeyerek Yargıtay incelemesi yapılması gerektiğine karar verilip, dosyadaki kağıtlar okunup gereği görüşüldü:
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacının işyerinde süresi belirli mevsimlik işlerde çalıştığı taraflar arasında uyuşmazlık konusu değildir. Mevsimlik işlerde çalışanların ücretleri ise, 970-972 dönemi toplu iş sözleşmesinin 148, 972-974 dönemi Toplu iş sözleşmesinin 52 ve 141, 974-976 toplu iş sözleşmesinin 51, 143 ve 976-978 toplu iş sözleşmesinin ise 49. maddelerinde mevsimlik veya kampanya işlerinde çalışmakta iken işin bitmesi nedeniyle hizmet akdi askıya alınan veya ertesi sene yeniden işe alınmış olanların eski ücretlerinin verileceği ve bu işçilerin sendikaya üye oldukları, sendikaca işverene bildirildikleri takdirde bu toplu iş sözleşmesi ve iş mevzuatı ile mevsimlik işçilere tanınmış haklardan yararlanacağı öngörülmüştür. Mevsimlik işlerde çalışanların sözleşmelerle getirilen iş grupları, sınıflar ve sınıfların tavan limiti, sınıf başlangıç ve tavan limitleri, sınıf değiştirme ve bir üst sınıfa geçme gibi koşulları içeren skala cetvellerinin uygulanacağına ilişkin açık bir hüküm yoktur. Aksine, yukarıda belirtildiği üzere bir evvelki ücretlerinin verileceği ve toplu iş sözleşmesi ile getirilen ücret zamlardan yararlanacağına dair özel hükümler konmuştur.
Mahkemenin hükme dayanak yaptığı bilirkişi raporunda mevsimlik işçi olarak çalışan davacının ertesi yıl tekrar işe alındığında bir önceki yıla ait sendika zammı, hizmet ve emek zammının ve toplu sözleşme zamlarının aynen işverence uygulandığı tesbit edildiğine ve davacının aldığı ücretin yasal asgari ücretin altında olduğu iddia edilmediğine göre, artık daimi işçiler için kabul edilen sınıf skala başlangıç ücretine intibakı ve bundan dolayı fark ücret istemesi olanağı yoktur.
3 - Kabule göre de ayrı ayrı emek ve gayret sarfını gerektirmeyen bini aşkın emsal bir davada avukatlık ücret tarifesinin 4/2. maddesine göre de 1/10 yerine davacı lehine hükmedilen ücreti vekaletten daha az indirim yapılması hak ve nısfet kurallarına da uygun görülmemiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, 11.4.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.