DAVA : Davacı, ihtiyarlık yardımının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı, yaşlılık sebebiyle emekliye ayrıldığı 27.2.1977 tarihinde yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesinin 11. maddesinde yazılı ihtiyarlık yardımını istemiştir.

Davalı, davacıya toplu iş sözleşmesinin 27/4 maddesi uyarınca kıdem tazminatı ödendiğini 11. maddenin mükerrer olduğunu, sendika ile yapılan protokolde de mükerrerliğin kabul edildiğini bildirerek davanı reddini talep etmiştir.

Mahkeme isteği hüküm altına almıştır.

Gerçekten davalı ile (A.) Sendikası arasında 1.1.1977 ila 31.12.1978 tarihleri arası dönem için yapılan toplu iş sözleşmesinin "ölüm ve ihtiyarlık yardımı" başlığını taşıyan 11. maddesinde "...ihtiyarlık sebebiyle işten ayrılan kimsenin kendisine, her çalıştığı iş yılı için 30'ar günlük ücreti tutarında bir yardım yapmayı işveren kabul eder" denilmekte ise de, aynı sözleşmenin 1475 sayılı İş Kanununun 14. maddesine paralel olarak düzenlenen 27/4 maddesinde de, bağlı bulundukları kanuna kurul kurum veya sandıklardan yaşlılık, emeklilik veya malullük aylığı yahut toptan ödeme almak amacıyla hizmet aktini fesheden işçiye hizmet aktinin devamı süresince her yıl için 35 günlük son ücret tutarında kıdem tazminatı ödeneceği yazılı bulunmaktadır. Bu madde hükmüne göre davacıya yaşlılık nedeniyle kıdem tazminatı verilmiştir. Aynı nedenle ve aynı biçimde bir tazminatı öngören 11. madde mükerrerliği ifade eder. 27. maddedeki kıdem tazminatı süresinin 11. madde ile işçi lehine uzatıldığının kabulü şeklinde bir yorum tarzı da doğru değildir. Nitekim toplu sözleşme tarafları 12.1.1978 tarihinde yaptıkları protokolun 2. maddesiyle, 11. maddenin mükerrer olduğunu belirterek uygulamada müstakilen ayrı bir hüküm ifade etmeyeceğini kararlaştırmış olmaları da bu görüşü doğrulamaktadır.

Bu sebeple davacı 11. maddeye dayanarak istekte bulunamaz.

Mahkemenin değişik düşünce tarzı ile isteği hüküm altına almış olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten davalı yararına BOZULMASINA 18.1.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972