 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1979/15156
K: 1980/2861
T: 25.03.1980
DAVA : Taraflar arasındaki ihbar, kıdem ve kötüniyet tazminatı, hafta tatil gündelikleri, ücretli izin ve fazla çalışma parası ile boşta geçen günler karşılığının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 25.3.1980 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına avukat Turan Kıran geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Yapılan soruşturmaya toplanan delillere, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - İş akdinin kötüniyetle feshine dair ortada kesin ve kanıtlayıcı deliller yoktur. Fesihde kötüniyetin varlığını kabule ilişkin mahkeme kararı yerinde değildir.
3 - İşyerinde aynı işi yapan birden çok kimse vardır. Yapılan işin mahiyetine göre, fazla mesai gerektirir bir durum olup olmadığının bilirkişi aracılığı ile tesbiti gerekirken tanık ifadelerine dayanılarak fazla mesai parasına karar verilmesi yanlıştır.
4 - İşsizlik tazminatını gerektirir bir hal mevcut olmadığı halde işsizlik tazminatına hükmedilmesi doğru değildir.
5 - Dosya içinde mevcut Ticaret ve Sanayi Odasının 4.4.1979 gün ve 64 sayılı yazısından davacının 20.11.1974 tarihinden önce zirai aletler ve oto alım satımı yaptığı anlaşıldığı halde, hükme esas alınan bilnirkişi raporunda bu tarihten önceyi kapsar şekilde işçilik haklarının hesaplanmış olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerden davalı yararına BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 350 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve temyiz peşin harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.3.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.