 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1979/13566
K: 1980/2191
T: 04.03.1980
DAVA : Taraflar arasındaki kıdem tazminatının geç ödenmesinden doğan gecikme zammının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi üzerine gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davanın konusu kıdem tazminatının geç ödenmesinden dolayı toplu iş sözleşmesinin 83. maddesinde öngörülen tazminatının davalı işverenden alınması isteminden ibarettir. Mahkemece tazminat tutarından Borçlar Kanunun 44. maddesi uyarınca indirim yaparak istek kabul edilmiştir. Kıdem tazminatının geç ödenmesi nedeniyle sözleşme ile gecikme tazminatı öngörülmesi ilke olarak geçerlidir. Toplu İş Sözleşmesi yapılırken taraflardan birinin özel hukuk hükümlerine tabi olarak hareket eden Devlet Kurumu olması bu ilkenin geçersizliği sonucunu doğurmaz. Aksi halde topluma yapılması gereken fedakarlık tek tek fertlere yüklenmiş olur. Diğer taraftan olayın oluş şekli itibariyle Borçlar Kanununun 44. maddesinin uygulanması da gene ilke olarak doğrudur. Ancak indirim yapılırken ne kıdem tazminatının geç ödenmesini işçi açısından arzu edilecek ve ne de işçinin geleceğini güven altına alması amacına yönelik kıdem tazminatı miktarını gecikme ve dolayısiyle zamanla zararsız hale getirecek bir uygulamadan kaçınmak gerekir. Olayda kıdem tazminatı tutarı, gecikme süresi davacının tutumu ile davalının durumu hep birlikte değerlendirildiğinde yapılan indirimin fazla olduğunun kabulü gerekir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 4.3.1980 gününde oybirliğiyle karar verildi.