 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E:1979/4042
K:1979/4052
T:05.10.1979
- ESKİ ESERLER
- GECEKONDU
- İDDİANAME (HÜKÜM KONUSU)
ÖZET : Mahkeme, iddianamede gösterilen madde ile bağlı kalmayıp gerçek niteliğini ve koşullarını değerlendirme yetkisine sahip olduğundan Eski Eserler Yasasına aykırılık suçundan beraatine karar verilen sanığa, Hazine arazisine gecekondu yapmak eyleminden ceza verilmesi gerekip gerekmeyeceğinin düşünülmemesi yasaya aykırıdır.
(1412 s. CMUK m. 257)
(1710 s. Eski Es. K m. 5, 49)
(775 s. Gecekondu K. m. 37)
1710 sayılı Eski Eserler Kanununa muhalefetten sanık Erol'un yapılan yargılaması sonunda; beraatine dair (Bergama Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 28.6. 1979 gün ve 1978/58 esas, 1979/195 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü
Sanığın, iddianamede gösterilen fiili, Hazine arazisi üzerinde izinsiz ev yapmaya ilişkin bulunmaktadır.
Kamu davası açılırken sözü edilen fiil, inşaat yerinin eski eser alanı kapsamına girmesi nedeniyle 1710 sayılı Kanunun 5. maddesi delaletiyle 49. maddesine uyan bir suç olarak nitelendirilmiştir.
Yapılan duruşma sonunda; şekil şartlarındaki eksiklik yüzünden 1710 sayılı kanuna ilişkin suçun oluşmadığı tesbit ve kabul edilmiştir.
Dosya kapsamına göre mahkemenin bu kabulünde bir isabetsizlik görülmemişse de;
CMUK.nun 257. maddesi gereğince, iddianamede gösterilen madde ile bağlı kalmaksızın fiilin gerçek niteliğini ve şartlarını takdir yetkisine sahip olan mahkemece, dosya kapsamına göre Hazine arazisi üzerinde gecekondu yaptığı anlaşılan sanık hakkında iddianamedeki fiilin bu niteliği üzerinde de durulmak suretiyle 775 sayılı Gecekondu Kanununun 37. maddesi uyarınca hüküm tesisi gerekip gerekmeyeceği düşünülmeden mücerret sevk maddesine bağlı kalınarak sonuçtan suç vasfından dolayı beraat kararı verilmiş olması,
Kanuna aykırı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı istem gibi (BOZULMASINA) depo parasının geri verilmesine 5. 10. 1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.