DAVA : Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca duruşmalı olarak incelenmesi istenilmekle tetkik raporu ve dosyadaki kağıtlar okundu, iş incelendi gereği görüşüldü:

KARAR : Hükmüne uyulan Yargıtay bozma kararında yüzölçümleri yüz dönümü geçmeyen 13, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 22, 23, 24, 25, 34 ve 35 parsel sayılı onüç parça taşınmazın vakıfname ve mahkeme ilamlarına ve pay satışlarına dayanılarak 280/560 payının Mehmet Bey Vakfı ve diğer paylarının davacılar adlarına tesbit edildiği, Vakıflar İdaresi ve mütevellilerin tamamının vakıfname içinde kaldığını belirterek itiraz etiği, nizalı taşınmazların dayanılan ilamların kapsamında kaldığı yönünün uyuşmazlık konusu olmadığı, uyuşmazlığın bu ilamlardan hangisine değer verileceği yönünde toplandığı belirtilmiş, taraflar aynı kişiler olmadığından ancak ilamda taraf olanlar için kesin hüküm teşkil edeceği, son ilama değer verilerek hüküm oluşturulmasında bir isabetsizlik bulunmadığı belirtilmiş ve vakıflar idaresinin dayandığı davacıların açtıkları davalar red olunduğuna göre bu davacılar paylarının vakıf adına tesciline karar verilmesi gereğine değinilmiştir. Mahkemece, bozma kararı çerçevesinde yapılan inceleme sonucunda dava Sabri payının vakıf payına ilavesi ve paylar belirtilmek suretiyle karar verilmiş; hüküm, davacı Vakıflar İdaresi ve mütevellileri Mustafa ve (M.T.) davacı İbrahim ve davalılar Sabri mirasçıları ile İbrahim ve Zeynel tarafından temyiz edilmiştir.

1- Davacı (İ.G.) aleyhindeki önceki hükmü temyizen etmemiş bu hüküm (İ.G.) yönünden kesinleşmiştir. Son hükümle de dava aleyhine bir değişiklik meydana getirmemiş olmasına göre son hükmü temyizde yararı bulunmadığından temyiz inceleme isteğinin reddine karar verilmelidir.

2- Davacı Vakıflar İdaresi ile vakıf mütevellilerinin davaları taşınmazların tümü ile vakıfa ait olduğu yolundadır. Daha önce Gedikoğlu Mustafa mirasçıları Çimen ve paydaşları tarafından vakıflar idaresi aleyhine açılan elatmanın önlenmesi davası sonunda Karakoçan Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen ve kesinleşen 26.5.1952 gün 97/50 sayılı hükümde taşınmazın yarı payının vakıflar idaresine yarısının da davalıların miras bırakanı Mustafa'ya ait olduğu kabul edilmiş ve bu hükmün nizalı taşınmazları kapsadığı yönün araştırılmasına gerek kalmaz. Bu nedenle vakıflar idaresi ile vakıf mütevellilerinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekir.

3- Davalılar Sabri mirasçıları ile İbrahim ve Zeynel'in temyizlerine gelince : Dairenin 25.5.1976 günlü bozma kararında dava konusu taşınmazların tarafların dayandıkları ilamların kapsamında kaldığı yönünde bir uyuşmazlık var olmadığı hükme dayanak yapılan son ilamda davacılardan Çimen ve paydaşları ile vakıflar idaresi taraf olduğuna göre onlar yönünden bu ilama değer verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı belirtildikten sonra vakıflar idaresinin de dayandığı önceki ilamlarda davacıların dava konusu taşınmazlar hakkında açtıkları davalar reddedildiğine göre bu ilamların kesinleşip kesinleşmediği araştırılarak ilamlarda davacı gösterilen kişilere ait payların vakıflar idaresi adına tesciline karar verilmesi gereğine değinilmiştir. Oysa, mahkemece vakıflar idaresinin dayandığı ilamlarda davaya konu olan taşınmazların mevkii adları sınır ve miktarları açıkça yazılı olmadığından bu ilamların dava konusu yerlere uygulanmasına olanak bulunmadığı kabul edilmiştir. İlamların dava konusu yerlere uygunluğu yönünde bir uyuşmazlık bulunmadığına ilişkin daire görüşü bir yanılgıya dayanmıştır. Öte yandan bu ilamların dava konusu taşınmazları kapsadıkları kabul edilse bile önceki kesin hükme aykırı olarak son kez 1952 yılında yeni bir hüküm oluşturulmuş ve bu hükümde kesinleşmiş olduğundan son hüküm yargılamanın iadesi yoluyla ortadan kaldırılmadıkça bu dava için kesin hüküm niteliğini korur. Ve son kesin hükme göre çözümlenmesi gerekir. Bir hüküm bu biçimde maddi yanılgı sonucu bozulur ve mahkemece bu bozma kararına uyarsa taraflar için usulü kazanılmış hak meydana gelmez. Bozmaya uyulmakla mutlak surette kazanılmış bir hakkın meydana geleceği kabul edilemez. Dosyadaki belgelere genel hukuk ilkelerine aykırı düşecek biçimde maddi yanılgı sonucu verilen bir bozma kararının ve kamu düzeni ile bu arada görevle ilgili işlerde olduğu gibi kazanılmış bir hak meydana getirmiyeceği kabul edilmelidir. Usuli kazanılmış hak, kesin hüküm konusunda da hukukça söz konusu olamaz. Hal böyle olunca Sabri mirasçıları ile (İ.G.) ve Zeynel'in yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile 26.5.1952 günlü 79/50 sayılı kesin hüküm gözönünde tutularak bir karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Davacı (İ.G.)'nin yerinde olmayan temyiz inceleme isteğinin reddine, 766 sayılı Tapulama Kanunu'nun 74/son maddesi uyarınca 10 lira red ilam harcının temyiz isteğinde bulunandan alınmasına davacı vakıflar idaresi ile vakıf mütevellilerinin iki numaralı bentte yazılı nedenlerle yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddine, davalı ile hükmün üç numaralı bentde gösterilen nedenlerle (BOZULMASINA), Yargıtay duruşmasında kendilerini avukatla temsil ettiren davalı Kazım ve İbrahim yararına Avukatlık Ücret Tarifesi'nin 4. maddesi hükmü de gözönünde tutularak takdir edilen 500 lira avukatlık parasının vakıflar idaresi ile vakıf mütevellilerine yükletilmesine, 766 sayılı Tapulama Kanunu'nun 73. maddesi uyarınca harç alınmasına mahal olmadığına, 29.11.1979 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972