 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E: 1979/11178
K: 1979/12479
T: 17.12.1979
ÖZET: Dava dilekçesindeki iddiaya göre "senet iptali" deyimi saklı payın aşıldığı oranda indirim [tenkisi anlamında kullanılmış olup indirim davası sonucu verilecek hüküm yenilik doğurucu [ihdasi] niteliktedir ve tapulama Mahkemesinin görevi dışındadır.
(766 s. Tapulama K m. 47)
Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı. Tetkik raporu ve dosyadaki kağıtlar okundu. Tetkik hakiminin açıklaması dinlendi, gereği görüşüldü
Tapulama sırasında 230, 232, 651, 780 parsel sayılı taşınmazlar, asliye hukuk mahkemesinde dava oldukları nedeniyle, tutanakların malik hanları açık bırakılmıştır. Raziye tarafından; Ahmet, Ümmühan, Hazine ve köy tüzel kişiliği hasım gösterilmek suretiyle asliye hukuk mahkemesinde açılan tescil ve satış senedinin iptali davası, tapulama mahkemesine aktarılmıştır. Mahkemece, davanın reddine dava konusu taşınmazların Ahmet adına tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesinde mahfuz paya tecavüz iddiası ile iptal istenilmiş ve "senet iptali" deyimi de mahfuz hisseye tecavüz edildiği oranda tenkis anlamında kullanılmıştır. O halde mahkemenin, tenkis davası üzerine verilecek hüküm ihdası nitelik taşıyacağından Tapulama Kanunun 47. maddesi hükmünce görevsizlik kararı vermiş olması isabetlidir. Ancak görevsizlik kararı veren mahkemenin işki içine girmemesi ve tapulama tutanaklarının malik hanelerinin açık olduğu ve tapulama sırasında Tapulama Kanununun 13. maddesinin uygulandığı gözönünde tutularak Tapulama Kanununun 23. maddesi gereğince olağan yoldan tapulamanın yapılması için tutanakların Tapulama Müdürlüğüne iadeye karar vermesi gerekirken bu yönün gözetilmemiş olması ve esastan da karar verilmiş 'bulunması isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), 766 sayılı Tapulama kanununun 73. maddesi uyarınca harç alınmasına mahal olmadığına, 17.12.1979 gününde oybirliğiyle karar verildi.
