Kaçakçılıktan sanık Modupe hakkında yapılan duruşma sonunda; 1918 sayılı Kanunun ek 2. maddesinin 3. bendi ve 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince 3600 lira çevrili ağır para cezası ile hükümlülüğüne, suç konusu eşyalarının zoralımına dair (Bakırköy 2. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 6.3. 979 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi müdahil ve sanık tarafından süresinde istenilerek depo paraları ile şartı yerine getirilen dava evrakı C. Başsavcılığı'nın bozma isteyen 37.5. 1979 tarihli tebliğname siyle daireye verilmekle dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü

Uygulanan yasa maddesine göre müdahil vekilinin şahsi hak niteliğinde olan nisbi vekalet ücreti tayinine yönelik temyiz sebebi yerinde görülmemiştir.

Müdahil ve sanık vekillerinin sair temyiz itirazlarına gelince;

1-Nijerya Uyruklu olan sanık Modupe'nin 15.8. 1978 günü hava yolu ile İstanbul'a geldiği, bir süre kaldıktan ve alışveriş yaptıktan sonra 24.9. 1978 tarihinde yurt dışına çıkacağı sırada, emniyet kontrolünde çantasında bir miktar ziynet eşyası bulunduğu anlaşılmaktadır.

Mahkeme, sanığın eyleminin Bakanlar Kurulunun müsaadesi alınmadan, kıymetli madenlerden imal edilmiş ziynet eşyalarını yurt dışına çıkarmaya teşebbüs etmek suretiyle kaçakçılık suçunu oluşturduğunu ve l9l8 sayılı Yasanın ek 2. maddesinin 3. fıkrasına temas ettiğini kabul etmiştir.

1918 sayılı Yasanın ek 2. maddesinin 3. fıkrasında (Gümrük Kanununun 12. ve 13. maddelerine müsteniden çıkarılan hükümet kararlarına veya ithal veya ihracı lisans veya izne bağlı eşya ve maddeler hakkında konulan kayıt ve şartlara aykırı olarak yahut lisans ve izin alınmadığı halde, alınmış gibi gösterilerek herhangi bir madde veya eşyayı yurda ithal edenler veya yurttan çıkaranlar, yahut bu fi illere teşebbüs edenler) cezalandırılmaktadır.

Bu durumda suçun oluşması yönünden oluşa, mahkemenin kabulüne, ziynet eşyalarının bir kısmının İstanbul'dan döviz bozdurmak suretiyle alındığı, diğerlerinin de beraberinde getirildiği yolundaki savunmaya göre bunların yurt dışına çıkarılabilmesi için önceden izin alınması gerekip, gerekmediğinin tesbitinde zaruret vardır.

1567 sayılı Yasanın değişik 1. maddesine istinaden çıkarılan 17 sayılı Kararın 20. maddesinde (kıymetli taşlar ve kıymetli eşyaların ticari maksatlarla ihracı dış ticaret rejimine tabidir) hükmü bulunmaktadır. 1978 yılı ihracat rejiminde kıymetli madenlerden veya kıymetli taşlardan veya bunları muhtevi eşya olarak tanımlanan kıymetli eşyaların Maliye Bakanlığı'nın önceden izin alınmak kaydıyla ihraç edilebileceği belirtilmiş, yine ihracat rejiminin 22. maddesinde değerli madenlerin ve taşların ihracatının Türk Parası Kıymetini Koruma Mevzuat. çerçevesinde yapılacağı açıklanmıştır.

Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 17 sayılı Karara ilişkin seri 1, No : 2 sayılı usul ve müşterek hükümler tebliğinin 34. maddesinin 3. fıkrasında aynı husus (Türkiye'den kıymetli taşlarla kıymetli eşyaların ihracı Maliye Bakanlığının veya yetkili kılacağı mercilerin müsaadesine tabidir. Ticaret mahiyetteki ihracat dış ticaret rejimine tabidir. Yolcular hakkındaki hükümler mahfuzdur) denilmek suretiyle açıklığa kavuşturulmuştur.

Maddede yolcular hakkındaki hükümlerin saklı olduğu belirtildiğine, sanığın 17 sayılı Kararın 33. maddesinde tanımı yapılan turist kişi olduğundan bir şüphe bulunmadığına göre, ayrıca yolcular hakkındaki tebliğ hükümlerinin de tetkiki gerekmektedir.

Seri IV, No. 4 sayılı yolcular tebliğinin Türkiye'den çıkan yolculara ilişkin hükümler başlığını taşıyan turistler hakkındaki 12. maddesinin, kıymetli maden, taş ve eşyaların ihracını kapsayan (C) fıkrasında (turistlerin beraberlerindeki kıymetli eşyaların ve gelirken tekrar çıkarmak üzere pasaportlarına kaydettirerek yurda soktukları veya döviz bozdurmak suretiyle satın aldıkları kıymetli madenlerin ihracının serbest olduğu) kabul edilmiş bulunmaktadır. Madde sarahatına göre turistler beraberlerindeki kıymetli eşyaları pasaportlarına kaydettirerek yurda soktukları veya döviz bozdurmak suretiyle satın aldıkları kıymetli madenlerini serbestçe yurd dışına çıkarmak imkanına sahiptirler. Kıymetli eşyaların yurd dışına çıkarılması bakımından madde de sadece beraberlerinde getirmek kaydı bulunmaktadır.

Buna karşın 17 sayılı Kararın turistlere tanınan kolaylıklar başlığın. taşıyan 34. maddesinin 3. fıkrasında (turistler zati ve kıymetli eşyalarını, yabancı menkul kıymetlerini ve ayrıca değeri iki bin lirayı geçmemek kaydı ile kanun ve kararlarla özel bir izne bağlı tutulmayan her türlü eşyalarını serbestçe çıkarabilirler. Değeri iki bin liranın üstüne bulunan mal ve eşyaların ihracında, bu miktarı aşan kısım için döviz bozdurulmuş olduğunun tevsiki lazımdır.) hükmü bulunmaktadır.

Zikredilen 2 maddenin birlikte tetkikinden birbirlerini tamamladıkları anlaşılmaktadır. Seri : 4 IV, No. sayılı tebliğin 4. maddesi turistlere döviz bozdurmak suretiyle satın aldıkları kıymetli madenleri, yurd dışına çıkarmak imkanını verirken, 17 sayılı Kararın 34. maddesinin 3. fıkrası aynı serbestliği, kıymetli madenlerden mamui kıymetli eşyalara tanımaktadır.

Şu halde, ticari maksatlar dışında turistlerin beraberlerindeki veya döviz bozdurmak suretiyle satın aldıklarını tevsik eyledikleri kıymetli eşyalarını serbestçe çıkarabileceklerinin kabulü gerekmektedir. Koşulları tahakkuk ettiği takdirde, bu durumda turistlerin, Maliye Bakanlığı'ndan önceden izin almalarına da lüzum bulunmamaktadır. Ancak, uygulamada; şahsın turist olduğunun, çıkartmak istediği eşyaların beraberindeki veya döviz bozdurmak suretiyle satın aldığı kıymetli eşya bulunduğunun kesinlikle tesbit edilmiş olması icap eder. incelemeye konu dava dosyasında bu hususta herhangi bir araştırma yapılmamıştır. Bu nedenlerle;

Sanıkta elde edilen eşyaların,

1-17 sayılı Kararın 3. maddesinde tanımı yapılan eşya türlerinden hangisine uygun olduğu ve kıymetlerinin saptanması,

2 - Sanığın bozdurduğu dövizleri eşyaların suç tarihindeki değerlerini karşılayıp karşılamadığı,

3 - Miktar ve değer itibarı ile ticari nitelikte sayılıp sayılmayacağı hususlarında uzman kişilerden seçilecek bilirkişilere inceleme yaptırılarak sonuca göre sanığın hukuki durumunun tesbitinden zuhul edilmesinin yasaya aykırı olması,

Kabul ve uygulamaya göre,

2 - 22.6. 1979 tarihinde yürürlüğe giren fl48 sayılı Yasanın 28. maddesi ile 1918 sayılı Yasanın 58/2. maddesini yürürlükten kaldırarak koşullarına uyduğu takdirde erteleme olanağını getirmiş bulunması ve bu hükümlerdeki değişikliğin TCK.nun 2. maddesi uyarınca olayımızda da uygulanmasının gerekmesi,

Bozmayı icap ettirmiş, müdahil ile sanık vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle varid görülmüş olduğundan istem gibi hükmün (BOZULMASINA), depo paralarının geri verilmesine 3.7. 1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972