 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1979/928
K: 1979/3485
T: 24.04.1979
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan vakıf davasına dair karar davacı tarafından süresi içcinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, Moravi Zade Hüseyin ve Katip Zade Ahmet Raşit Efendi Vakfı'nın galleye müstehik evladı olduğunun subutu isteminden ibarettir. Mahkemece davacının anasının Vakıfla kesin ittisali sağlanamadığından bahsile red kararı verilmiş ve hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
24.2.2943 tarih ve 11 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında tüevliyeti vakıfın evladına ve evladı evladına meşrut olan vakıflarda vakıf birden ziyade olsada, bu vakıfların tevliyetine müstahik olduğunu dava eden kimsenin nesebini evvelce vakıfların, evladı evladından olarak vakıflarına mütevelli olduğu tahakkuk eden kimseyi isal ve ispat etmessi kafi olup, mütevellinin vakıflardan her birinin evladından olması nasıl olabileceğinin ve bu husus ne suretle subut bulmuş olduğunun tahkik ve tetkikine lüzum olmadığı açıklanmıştır. anılan İçtihadı birleştirme kararındaki görüşün vakfın galleye müstehik evladı olduğuna dair iddialarda da uygulaması mümkündür. Şayet davacı, anasının vakıfa olan bağlantısını belgelendirebiliyorsa bu hususu ayrıca ispat etmesi zorunluluğu kendisinden istenerek. Dosya arasında bulunan Urla Asliye Hukuk Mahkemesi'nden verilmiş olan 11.5.1932 tarih 65/34 sayılı veraset gelgesi,davacının anası servetin vakıfa olan bağlantısını sağlamaktadır. Vakıflar idaresinin 11.1.1956 tarih 34 sayılı yazısında bu husus doğrulamaktadır. Davacı, anasının ölümü üzerine aldığı Urla Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 962/261-267 sayılı veraset belgesinide ibraz etmiştir. Veraset belgeleri aksi sabit oluncaya kadar geçerli olan belgelerdir. Bu durumda davacının vakıflara olan bağlantısının sağlandığı kabul edilerek vakfiye şartlarına göre galleye müstahik evladı olup olmadığının saptanması sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı düşünce ile red kararı verilmesi, usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA ve 15 lira peşin harcın istek halinde davacıya iadesine, 24.4.1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.