 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1979/7297
K: 1979/8570
T: 08.11.1979
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan boşaltma davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava iki haklı ihtar nedeniyle kiralananın boşaltılması isteminden ibarettir. Mahkemece davalının temerrüdü sabit görülmekle tahliye kararı verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, temerrüt nedenine değil iki haklı ihtar nedenine dayanmıştır. Temerrüt Borçlar Kanununa göre bir tahliye sebebidir. İki haklı ihtar ise 6570 sayılı Kanunun 7. maddesinde öngörülen tahliye nedenlerinden biridir.
Davacı, 14.6.1979 tarihli oturumda (ben icraya verdikten sonra davalı bir miktar parayı bankaya yatırdı) demektedir.
İcraya verdikten sonra sözünden takip talebini tarihini anlamak gerekir. Genellikle takip talebiyle ihtarlı ödeme emrinin tebliğ tarihleri çok değişiktir. İhtar muhataba ulaşmakla hukuki sonuç doğurur, ilk takip talebi üzerine ihtarlı ödeme emri davalıya 3.7.1978 günü tebliğ edilmiştir. İhtarın konusu paranın tamamı da aynı gün davalı tarafından davacı hesabına bankaya yatırılmıştır. Bu durumda ihtarın haklı olduğunu yani, paranın ihtarlı ödeme emrinin tebliğinden sonra bankaya yatırıldığını davacının isbat etmesi icap eder. Davacının icraya verdikten sonra paranın yatırıldığı yolunda bir beyanı, paranın ihtarlı ödeme emrinin tebliğinden sonra ödendiği anlamına gelmez. Nitekim paranın bankaya tevdi edildiği gün davalı icraya müracaatla ihtarın konusu paraların bankaya tevdi edildiğini bildirmiştir.
Öte yandan mahkeme, iki haklı ihtar nedenine dayanılarak açılan davada davalının temerrüde düştüğünü kabul ile ve bu nedenle tahliyeye karar vermiş ise de olayda herşeyden evvel BK.nun 260. maddesine uygun şekilde keşide edilmiş bir ihtar mevcut değildir. İhtarın varlığı kabul edilse dahi kira parasının tamamı tebliğ günü bankaya tevdi edilmiştir. Bu bakımdan da davalının temerrüde düştüğü yolundaki görüşte isabet yoktur.
Bütün bunlardan zuhul ile yazılı şekilde hüküm tesisi, usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 8.11.1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.