 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1979/7158
K: 1979/8837
T: 13.11.1979
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı Boşaltma davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Davacı Vakıflar idaresi, kiralananın Vakıflar idaresi memurlarının ihtiyacına tahsis edildiğini ve bu nedenle kiralanana ihtiyacı bulunduğunu iddia ile kiralananın boşaltılmasını istemiştir. Mahkemece tahsis kararından sonra uzunca bir zaman geçtiğinden ve yapılacak iş karardan sonra ilgililere tahsisten ibaret iken bu yolda bir işlem yapılmadığından söz edilerek davanın reddine karar verilmiş ve hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kira sözleşmesine göre taraflar arasındaki kira akti 21.4.1968 tarihinden itibaren 28.2.1970 tarihine kadardır. 6570 sayılı kanunun 11 nci maddesi gereğince sürenin bitiminden itibaren aynı şartlarla birer yıl uzatılmıştır. Bu arada davacı idare kiralananı memurlarının beliren ihtiyacı için 20.12.1973 tarihli tahsis kararını almış ve bu karara dayanarak davayı açmıştır.
4626 sayılı kanuna ek 6126 sayılı kanunun 1 ve 2 nci maddelerine göre katma bütçe ile yöneltilen Vakıflar idaresi, memur, müstahdem ve işçilerine bu sıfatlarından dolayı mesken tahsis etmeye yetkilidir. Bu itibarla genel müdürlükçe yapılan bu tahsis dolayısıyla ileri sürülen ve yasadan doğan ihtiyaç iddiası kabul edilmelidir. Tahsis kararının eski olması sonuca etkili değildir. Tahsis, idari tasarruf bulunmakla 6570 sayılı kanunun 7 nci maddesindeki şartların mevcut olup olmadığının da araştırılmasına gerek yoktur. Bu nedenlerle kiralananın boşaltılmasına karar verilmesi gerekirken aksinin kabulüyle yazılı şekilde hüküm tesisi, Usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA 13.11.1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.