 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1979/4820
K: 1979/7048
T: 27.09.1979
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı boşaltma davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava temerrüt nedeniyle kiralananın boşaltılması, 1000 lira kira parasının tahsili ve aylık kira parasının 500 lira olarak tesbit isteminden ibarettir. Mahkemece red kararı verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesinde tahliye davasının hangi sebebe dayandığı açıkça anlaşılmamaktadır. Bu durumda davacıdan izahat alınarak tahliye sebebinin neden ibaret olduğunun saptanması gerekir.
Mahkeme davanın temerrüt sebebine dayandığını kabul etmiştir. Temerrüt 6570 sayılı kanunda sayılan tahliye sebeplerinden olmayıp B.K.na göre bir tahliye sebebidir. 6570 sayılı kanunun 1. maddesinde açıkça belirtildiği gibi kiracı ile kiralayan arasındaki hukuki ilişkilerde anılan kanunla B.K.nun bu kanuna uygun olmayan hükümler uygulanır. B.K.nun 260. maddesi de sözü edilen ve uygulanması gereken hükümlerden biridir. Temerrüt nedenine dayanılarak dava açılabilmesi için kira süresinin bitimini bekleme zorunluluğu yoktur. Aksine ihtarnamenin tebliğinden itibaren 30 gün içinde ihtar konusu kira parası ödenilmediği takdirde bu 30 gün geçtikten sonra tahliye davası açılabilir.
Açıklanan kanun hükümleri gözönünde tutulmadan ve davanın kira süresi bitmeden açıldığından vesaireden söz edilerek red kararı verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA 27.9.1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.