 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1979/254
K: 1979/2724
T: 29.03.1979
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan boşaltma davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Davacı, Vakıflar İdaresi, kiralananın Vakıflar İdaresi memurlarının ihtiyacına tahsis edildiğini ve bu nedenle kiralanana ihtiyacı bulunduğunu beyanla kiralananın boşaltılmasını istemiştir. MAhkemece tahsis kararından sonra kiralanan davalıya verilmiş ve durumda bir değişiklik bulunmamış olduğundan bahisle davanın reddine karar verilmiş ve bütün davacı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya arasında bulunan kira sözleşmesine göre taraflar arasındaki kira akti, 23.8.1966 tarihinden itibaren 28.2.1967 tarihine kadardır. 6570 sayılı Kanunun 11. maddesi gereğince kira sözleşmesi bir sene uzamıştır.Bu arada davacı idare kiralananın memurlarının doğan ihtiyacı için 8.8.1967 tarihli tahsis kararını alış ve istinaden davayı açmıştır. 4626 sayılı Kanuna ek 6126 sayılı Kanunun 1 ve 2. maddelerine göre katma bütçe yönetilen Vakıflar İdaresi memur, müstahdem ve işçilerine bu sıfatlarından dolayı mesken tahsis etmeye yetkilidir. Bu itibarla Genel Müdürlükçe yapılan bu tahsis dolayısıyla ileri sürülen ve yasadan doğan ihtiyaç iddiası kabul olunmalıdır. Tahsis kararının eski olması sonucuna etkili değildir. Tahsis idari tasarruf bulunmakla 6570 sayılı Kanunun 7. maddesindeki şartların mevcut olup olmadığının araştırılmasına gerek yoktur. Bu nedenlerle kiralananın boşaltılmasına karar verilmesi gerekirken aksinin kabulü ile yazılı şekilde red kararı verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA ve 15 lira peşin harcın istek halinde davacıya iadesine 29.3.1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.