 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1979/10812
K: 1980/2254
T: 11.03.1980
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, oğlu Mahmut'un iş yeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın boşaltılması isteminden ibarettir.
Mahkemece davacı Süleyman'ın taşınmaz malın maliki ve paydaşı olmadığı oğlu Mahmut'un da reşit olduğu ve davacının oğlu adınada dava açamıyacağı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki sözleşmeye göre dava konusu taşınmaz mal davacı tarafından davalıya kiraya verilmiştir. Başka bir deyimle mahkemenin de kararında kabul ettiği gibi davacı Süleyman aittir. 6570 sayılı Kanunun 7. maddesinin (C) bendin de açıklandığı gibi üzere taşımaz mala kendisi veya eşi veya çocuklarının bir meslek veya sanatı bizzat icra etmesi için kullanma ihtiyacında olmaları halinde akit tahliye davası açabilir. Akitin tahliye davası açabilmesi için taşınmaz malın tamamının maliki veya paydaşı olmaya lüzum yotur.
Öte yandan kiralayanın oğlunun işyeri ihtiyacı nedeniyle tahliye davası açabilmesi anılan maddenin açık hükmü gereğidir. İhtiyaç sahibi çocuğun reşit olması kiralayanın tahliye davası açmasına engel sayılamaz. Bütün bu kanuni hükümlerden zuhul ile ve hukuki dayanağı olmayan bir takım düşüncelerle davanın reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 11.3.1980 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.