 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1979/2076
K: 1978/2435
T: 10.04.1979
DAVA : Diğer arkadaşları ile birlikte toplu halde izrardan sanık Mahmut ve İsmet ile Adnan haklarında yapılan duruşma sonunda; mahkumiyetlerine dair İstanbul 9. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 16.2.1977 tarihli hükmün temyizen tetkiki sanıklar tarafından istenilmiş ve para depo edilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığı Yüksek Makamı onama isteyen 19.3.1979 tarihli tebliğname ile 26.3.1979 gününde daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : TCK.nun 517. maddesi unsurlarını 516. maddeden almış olup, bütün eylemlerin asayiş ve kamu düzenini bozucu niteliği gözönünde tutularak o maddenin yasal ağırlaştırıcı hallerini ihtiva etmektedir. Bu nedenle maddede ceza tertip edilirken 1. kısma deyiminden kastolunan 516. maddenin ilk fıkrasında, 2. deyiminin de yine aynı maddenin nitelikli izrar hallerini kapsayan müteakip fıkrasında sayılan haller amaçlanmaktadır. 517. maddeyi başka türlü yoruma imkan yoktur. Aksi hal diğer deyimle 1. kısım 517. maddedeki hükümete karşı şiddet veya mukavemet 2. kısım 10 ve daha ziyade kişilerin birleşmesiyle vukubulan bilcümle izrar suçunu oluşturur biçimindeki bir anlayış eylemin vahametiyle orantılı olmayan ve kuşkular uyandıran uygulamalara yer açar ve yasa koyucunun amacına da ters düşer.
Bu itibarla C.Başsavcı tebliğnamesindeki eleştiriye iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya toplanan delillere, uygulama ve takdire göre sanıkların ve İsmet vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine Ancak :
Teşdir nedeni gösterilmeden ve takdire dayanıldığı da açıklanmadan sanıklara maddede öngörülen para cezasının tavan sınırının tayin edilmesi
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş ve sanıklardan İsmet vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün tebliğnamedeki isteğe aykırı olarak bu nedenle BOZULMASINA, şu kadarki bozma uygulamaya ilişkin yeniden duruşma yapılmasını gerektirmediğinden CMUK.nun 322. maddesinin verdiği selahiyete dayanılarak 100 lira olarak tayin edilen ağır para cezasının 10 liraya ve böylece sanıklara içtima sonucu verilen ağır para cezasının 1810 liraya indirilmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA depo paralarının verilmesine 10.4.1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.