DAVA : Taraflar arasındaki 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası uyarınca ortak giderlerden davalının payına düşen paranın tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; dava konusu paranın davalıdan tahsiline dair verilen yukarıda tarih ve numaraları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekili tarafından süresi içinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Dava, yakıt ve diğer genel giderlere ait avanstan davalının payına düşen 23.000 liranın tahsili istemine ilişkindir.

Tarafların paydaş oldukları taşınmaz malda kat irtifakı kurulmuş ve henüz kat mülkiyetine geçilmemiş olduğu tapu kayıt örneğinden anlaşılmaktadır.

Davalı savunmasında, taşınmaz mal için henüz iskan müsadesi alınmadığından malik oldukları dairelerde oturulmadığının ve istenilen masraflarda oturmadan mütevellit olduğundan kendisinden bir talepte bulunulmıyacağını ileri sürmüş ve davacı taraf da henüz iskan müsadesi alınmadığını kabul etmiştir.

6785 sayılı İmar Kanununun değişen 16. maddesinde; bir yapının tamamen veya kısmen kullanılabilmesi için belediyeden izin alınması mecburiyeti konulmuş ve aynı kanunun 18. maddesinin son fıkrasında da, izin alınmadan kullanılan veya kiraya verilen yapıların sahipleri haklarında uygulanacak cezai müeyyide de açıklanmış bulunmaktadır. Kanunun bu yasaklayıcı hükümleri karşısında davalı oturma izni alınmadan malik olduğu dairelere oturmaya veya kiraya vermeye zorlanamayacağı gibi, kanun hükümlerine aykırı olarak taşınmaz malda oturan diğer maliklerin yaptıkları veya yapacakları yakıt ve diğer masraflara katılması da istenilemez.

Bu nedenlerle haklı bir isteğe dayanmayan davanın reddi gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde hüküm verilmesinde isabet görülmemiştir.

Kabul şekline göre de, davalı malik olduğu dört daireden birisini 1975 , ikisini de 1978 yılında satmış olduğu tarafların beyan ve kabullerinden analşılmaktadır. Bu durum karşısında mülkiyetinden çıkmış olan dairelerden dolayı satış tarihinden sonraki masraflardan sorumlu tutulamıyacağı gözetilmeden talep edilen paranın tamamına hükmedilmesi de doğru bulunmamıştır.

Davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle HUMK'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 4.6.1979 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972