 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1979/704
K: 1979/1021
T: 18.04.1979
DAVA : Reşit olmayan Gürsel'i evlenmek maksadıyla ve zorla kaçırmaya eksik derecede teşebbüs etmekten sanık Mehmet ve suça katılmaktan sanık Cumali'nin yapılan yargılamaları sonunda TCK'nun 64, 430/1, 61, 433 ve 59. maddeleri gereğince neticeten sekizer ay onar gün ağır hapis cezalarıyla mahkumiyetlerine, 6085 sayılı Kanun'un 60/E maddesi uyarınca sanık Mehmet'in şöför ehliyetinin daimi olarak geri alınmasına dair (Edirme Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 29.09.1978 gün ve 1977/292 esas 1978/170 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş şartı yerine getirilmiş ve sanık Mehmet yönünden temyiz tetkikatının duruşmalı olarak yapılması talep edilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle, dava evrakı incelenerek aşağıda yazılı karar ittihaz olundu :
KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanan kanıtlara, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre, sanık Mehmet'in sübuta ilişen temyiz itirazları yerinde görülmediği gibi, belli bri meslek ve san'atın tatili cezası niteliğinde dahil bulunmayan şöför ehliyetinin geri alınması bir ceza olmayıp bir tedbir işlemi olduğundan, bu yasanın uygulanmasında Yargıtay CGK'nun 02.04.1979 gün ve 1979/85 esas sayılı kararında da açıklandığı üzere CMUK'nun 258. maddesine göre ek savunma hakkı verilmesi gerekmediğinden tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma isteğinin reddiyle sanık Mehmet hakkında hükmün (ONANMASINA) depo parasının gelir kaydına,
Sanık Cumali'nin temyizine gelince :
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere göre sübuta ait itirazların reddine. Ancak:
C. Savcısı'nın esas hakkındaki mütalaasını beyan etiği sırada sanığın hazır bulunmadığı gözöne alınarak 29.09.1978 günlü oturumda, ek savunma hakkı verilmesi kararlaştırıldığı halde bu karar gereği yerine getirilmeden sanık Cumali hakkında sevke aykırı şekilde TCK'nun 64. maddesinin uygulanması,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden sanık Cumali hakkındaki hükmün CMUK'nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), depo parasının geri verilmesine 18.04.1979 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.