 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1979/4173
K: 1980/155
T: 31.01.1980
DAVA : Hasan'ın geceleyin konut dokunulmazlığını bozmaktan, reşit olan kızı Fatma'yı evlenmek maksadıyla ve zorla kaçırmaya nakıs derecede teşebbüs etmekten ve bilamucip silah atmaktan sanık Recai'nin yapılan yargılaması sonunda TCK'nun 429/1, 61, 433, 193/2, 72 ve 647 sayılı Kanun'un 4 maddeleri gereğince altı ay ağır hapis altı ay hapis cezalarıyla mahkumiyetine hapis ve ağır hapis cezalarının paraya çevrilerek içtimaen 7.200 lira ağır para cezasıyla hükümlüllüğüne ve 3.000 lira manevi tazminatın sanıktan alınarak müdahil verilmesine bilamucip silah atmaktan ayrıca ceza tertibine veya beraat kararı vermeye gerek olmadığına dair (Muğla Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 03.10.1979 gün ve 1978/300 esas 1979/274 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi müdahil tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Sanığın, müdahillerin evinden kaçarken kendisini yakalamaya gelenler olduğunu zannederek elinde bulundurduğu av tüfeği ile havaya ateş etmiş olmasına ve eylemin bu suretle TCK'nun 191/son maddesine uygun fiili tehdit mahiyetinde bulunmasına ve bu husustan da yazılı şikayet olmamasına göre, meskun mahalde silah atma suçunun kaçırmanın zor unsuru kabul edilerek bu suçtan dolayı yazılı şekilde karar verilmesi, sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre müdahilin sair temyiz itirazlarının reddine. Ancak;
1- Kaçırmaya teşebbüs suçu ile ilgili müdahale dilekçesi 03.10.1979 tarihinde verilmiş ve bu dilekçe üzerine aynı günlü oturumda, Fatma ve Hasan'ın müdahilliklerinin kabulü hususunda karar ittihaz edilmiş bulunmasına ve tevhitli dosyanın fotokopileri arasında bulunan 06.10.1976 günlü dilekçenin mesken masuniyetini ihlal ve bilamucip silah atmaktan dolayı açılan davaya ait dilekçeye dayanılarak 27.12.1978 günlü oturumda verilen müdahele kararının da geçersiz olması karşısında, vekalet ücretinin 10.05.1979 tarihinden itibaren yürürlüğe giren tarifedeki miktar üzerinden tayin edilmesi gerekirken, eski tarife üzerinden eksik tayini,
2- Manevi tazminatın reddolunan kısmı üzerinden sanık vekiline vekalet ücreti hükmedilmemesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğname gibi CMUK'nun 321. maddesi gereğince bu sebeplerden (BOZULMASINA), depo parasının geri verilmesine 31.01.1980 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.