 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1979/3716
K: 1979/4832
T: 19.12.1979
DAVA : Salih'i taammüden ve müştereken öldürmekten ve izinsiz silah taşımaktan sanıklar Mahmut, Hasan ve Mehmet'in yapılan yargılanmaları sonunda; hükümlülüklerine ve dosyada miktarları yazılı manevi tazminatla maktu ve nisbi vekalet ücretlerinin sanık Mahmut'dan alınarak müdahile verilmesine ilişkin (Uşak Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 12.6.1979 gün ve 48/104 sayılı hükmün silah taşımadan maada kısmının müdahil Fahrettin ve kendilerine ait mahkumiyet cihetinin sanıklar Mahmut, Hasan taraflarından Yargıtay'ca incelenmesi istenilmiş, koşulu yerine getirilmiş, sanıklar duruşma da talep etmiş olduklarından dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile dairemize gönderilmekle; sanık Mahmut hakkında duruşmalı, ve müdahilin, temyizi hakkında da duruşmasız olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 1 - Sanık Hasan'ın gıyabında verilen hükmü 3.7.1977 tarihinde temyiz etmiş olmasına göre temyiz tarihinde yürürlükte olan kanun hükmü mucibince 100 lira depo parasını yatırması gerekirken 10 lira depo etmekle yetinmiş olan ve süresinde de 100 liraya iblağ etmediği anlaşılan sanık Hasan'ın temyiz dilekçesinin reddine ve incelemenin sanık Mahmut ile müdahil Fahrettin'in temyizine hasren yapılmasına;
2 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçların sübutu kabul, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebi hariç bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık Mahmut'un duruşmalı inceleme sırasında müdafiinin sübuta, eksik incelemeye vesaireye ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, Ancak;
A) Sanıkların mensup olduğu aşiretten bir kişinin karısının maktulün mensup olduğu bir aşiret mensubu tarafından öldürülmesi yüzünden her iki aşiret mensupları arasında başlayan husumet nedeni ile köylerinden ayrılmak isteyen bir kişiye yardım eden maktule kızan sanıkların olay günü girdikleri pusudan ateş ederek onu başından ve sırtından olmak üzere öldürücü nitelikteki yaralarla öldürdükleri dosya içeriğinden açıkça anlaşılmış olmasına göre öldürücü nitelikteki yaraların birden fazla olması sonucu alıncaya kadar sanıkların ateşe devam etmeleri pusuda herbirinin diğerine destek olmaları ve birbirlerini bu destekleri ile azmettirmeleri karşısında sanıkların öldürme suçunu hep birlikte doğrudan doğruya beraberce işlediklerini kabulünde zorunluk olmasına rağmen sanıklar hakkında TCK.nun 64/1. madde yerine 463/1. madde uygulanmak suretiyle sanıklara az ceza verilmesi, yasaya aykırıdır ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Müdahilin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, depo parasının müdahile geri verilmesine, itirazları red edildiğinden sanık Mahmut'a ait depo parasının gelir yazılmasına, sanık Hasan'ın eksik yatırdığı depo parasının sanık Hasan'a geri verilmesine 19.12.1979 gününde oybirliği ile karar verildi.