 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1979/2095
K: 1979/1999
T: 28.06.1979
DAVA : Kullanmak maksadiyle esrar bulundurmaktan sanık Beşir'in yapılan yargılaması sonunda TCK.nun 404/2-3 ve 81/2. maddeleri gereğince neticeten 3 sene 6 ay hapis 116 lira 60 kuruş ağır para cezasıyla mahkumiyetine ceza süresi kadar emniyeti umumiye nezareti altında bulundurulmasına esrarın zoralımına dair (Gölçük Asliye Ceza Hakimliği)nden verilen 8.12.1978 gün ve 1976/116 esas 1978/213 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay incelenmesi Üst Kocaeli C. Savcısı ile sanık tarafından istenilmiş ve şartı sanık yönünden yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sanığın sair temyiz itirazları yerinde olmadığından reddine; Ancak:
1 - Sanığın geçmiş hükümlülüğüne dair 2.6.1978 tarih ve 1976/8 sayılı karşılık yazıda, cezasını çekmek üzere 2 sene 6 aylık süre için 16.10.1974 tarihinde cezaevine alınıp 10.4.1976 tarihinde tahliye olunduğu bildirilmiş olmasına ve bu sürenin 2 sene 6 aylık mahkumiyeti kapsamamış bulunmasına ve bihakkın tahliye tarihinin kesinlikle belirtilmemesine göre TCK.nun 81. maddesinin tahliye tarihinden sonra işlenen suçlar için uygulanacağı nazara alınmayarak, tekerrürden dolayı cezanın artırılması,
2 - 647 sayılı Yasanın geçici 2. maddesi uyarınca sürgün cezası kaldırılmış olduğundan bu cezaya tabi olan 404/2. maddede yer alan emniyeti umumiye nezareti altında bulundurma cezasının da kalkmış bulunduğu gözetilmeksizin sanığa emniyeti umumiye nezareti altında bulundurma cezasının hükmolunması,
Yasaya aykırı ve Üst C.Savcısı ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde olduğundan hükmün tebliğname gibi CMUK.nun 321. maddesi gereğince bu nedenlerle BOZULMASINA ve para cezalarında bir liranın küsurunun hesaba katılmayacağına dair olup 2248 sayılı kanunun 17. maddesi hükmünün mahkemece nazara alınmasına ve depo parasının geri verilmesine 28.6.1979 tarihinde oybirliği ile karar verildi.